by 
“เจ้าคิดว่าจะหนีข้าพ้นหรือ?”
เสียงเย็นเยียบของหม่านจ้านฉงดังขึ้น สายตาสังหารจ้องไปที่หมิงกุ้ย รัศมีศักดิ์สิทธิ์ของชนเผ่าเถื่อนพวยพุ่งดุจหมาป่ามหึมาที่ฟากฟ้า
ร่างศักดิ์สิทธิ์ของชนเผ่าเถื่อนที่อยู่ด้านหลังพวยพุ่งขึ้นอย่างสง่างามระหว่างสวรรค์และปฐพี มองลงมายังหมิงกุ้ยด้วยท่าทีเหนือกว่า หมิงกุ้ยหวาดกลัว หม่านจ้านฉงพุ่งลงมาจากฟ้า หมัดของเขาทำลายแม่น้ำสติกซ์ที่หมิงกุ้ยร่ายมนตร์ บังคับให้เขาต้องออกจากแม่น้ำสติกซ์สีดำ
พลังหมัดนี้ยังทำให้หมิงกุ้ยบาดเจ็บ ทำให้เขากระอักเลือดออกมา
“เจ้าไม่ได้บอกว่าข้าถึงคราวเคราะห์แล้วหรือ? ข้าอยากเห็นว่าใครจะตายก่อน!”
หม่านจ้านฉงกล่าวพลางปล่อยหมัดเข้าโจมตีหมิงกุ้ย
“ช่วยข้าด้วย!”
หมิงกุ้ยร้องออกมา ใบหน้าซีดเผือดราวกับความตาย เขาสั่นสะท้านไปทั้งร่าง วิญญาณสั่นสะท้าน ความกลัวความตายแผ่ซ่านไปทั่วร่าง
“พลังแห่งเทพ!”
“พลังแห่งเทพกลืนกิน!”
เฟิงเสวียนซวีและซือเต้าคำราม ปลดปล่อยพลังทั้งหมดเพื่อเปิดใช้งานอาวุธกึ่งจักรพรรดิ ปลดปล่อยกระบวนท่าสังหารอันทรงพลังที่สุด ขณะโจมตีหม่านจ้านเฉียง
“เพลิงสวรรค์!”
เหยียนซุนคำรามเช่นกัน เตาหลอมสวรรค์ลุกโชนพ่นเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์พุ่งเข้าใส่หม่านจ้านเฉียงด้วยพลังดุจเพลิงนรก “สายโลหิตจักรพรรดิ หมัดจักรพรรดิสวรรค์!”
เทียนห่าวและร่างแยกทั้งสองร่วมโจมตี ลุยเต็มที่
“ร่างจักรพรรดิโกลาหล หมัดเทพโกลาหล!”
พลังโกลาหลของถู่โถมเข้าใส่ช่องว่าง เขาเคลื่อนตัว โจมตีไปข้างหน้าในร่างจักรพรรดิ เหล่าผู้มีอำนาจกึ่งยักษ์อื่นๆ เช่น จุนจิ่วเต้า, อู๋เสว่หยู, เทียนเหวิน และปี้หลงหวาง ต่างก็เปิดฉากโจมตี ล้อมล้อมหม่านจ้านเฉียงอย่างไม่หยุดยั้ง การโจมตีร่วมกันของเหล่าผู้มีอำนาจกึ่งยักษ์มากมายนั้นน่าสะพรึงกลัว โลกแตกสลาย อวกาศระเบิด กระแสความว่างเปล่าอันโกลาหลพัดกระหน่ำ กลืนกินทุกสิ่งที่ขวางหน้า
“ร่างเทพอสูร!”
หม่านจ้านเฉียงคำราม ปลดปล่อยสายเลือดเทพอสูรทั้งหมดของเขาออกมา อักษรรูนที่เปี่ยมไปด้วยพลังป่าเถื่อนถูกสลักลงบนร่างกาย เผยให้เห็นรัศมีอันทรงพลังอันน่าสะพรึงกลัวและครอบงำ ทำให้สวรรค์เปลี่ยนสี ขณะเดียวกัน ร่างธรรมะเทพอสูรก็ตั้งตระหง่านอยู่ระหว่างสวรรค์และปฐพี
ภายใต้การผลักดันของหม่านจ้านเฉียง
หมัดขนาดมหึมาดุจภูเขาที่วิวัฒนาการมาจากร่างธรรมะเทพอสูรได้พุ่งเข้าใส่เหล่าผู้มีอำนาจที่เกือบจะเป็นยักษ์ จิตสังหารของหม่านจ้านเฉียงพุ่งตรงไปยังหมิงกุ้ย พลังหมัดป่าเถื่อนเปิดโลกที่เขาแสดงออกมา
ล็อคตัวลงบนพื้นที่ที่หมิงกุ้ยตั้งอยู่ ทำให้เขาไม่มีทางหนีรอด พลังหมัดนั้นน่าสะพรึงกลัว แสดงให้เห็นถึงพลังอมตะครึ่งก้าว ทำลายล้างความว่างเปล่า
สะเทือนสะท้านสวรรค์ และแบกรับพลังเทพอสูรที่ทำลายล้างผืนพิภพ “แม่น้ำสติกซ์ปรากฏขึ้นอีกครั้ง วิญญาณทั้งหมดถูกทำลายล้าง!”
หมิงกุ้ยคำรามด้วยความหวาดกลัว รากฐานแห่งเต๋าอันยิ่งใหญ่ของเขากำลังลุกไหม้ และพลังต้นกำเนิดสายเลือดของเขาถูกกระตุ้นอย่างเต็มที่ อักษรรูนไร้ขอบเขตปลดปล่อยเจตนาแห่งความตายอันน่าสะพรึงกลัว เขาปลดปล่อยวิชายุทธ์ต้องห้ามจากสายเลือดเทพยดาใต้พิภพ พยายามต้านทานหมัดมรณะของหม่านจ้านเฉียง
“ทำลายล้างข้า! เจ้าไปทำลายข้าก่อน!”
หม่านจ้านเฉียงคำราม หมัดของเขาพุ่งลงมาด้วยพลังอันมหาศาล เข้าปะทะภูตผียมโลกโดยตรง หมัดนี้ทำลายวิชายุทธ์ต้องห้ามของภูตผียมโลก
พลังหมัดที่เปี่ยมล้นด้วยปริศนาอันลึกซึ้งของกฎอมตะครึ่งก้าว ได้พุ่งเข้าใส่ภูตผียมโลก ภูตผียมโลกถูกทำลายลงทันที ร่างกายของเขาแหลกสลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
รากฐานเต๋าอันยิ่งใหญ่ของเขาถูกทำลาย หมอกควันโลหิตปะทุขึ้นในความว่างเปล่า พร้อมกับเศษเนื้อและกระดูกที่กระจัดกระจายไปทั่ว ครืน! เต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งสวรรค์และปฐพีสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง รากฐานเต๋าอันยิ่งใหญ่อันไร้ขอบเขตปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า
ฝนโลหิตโปรยปรายลงมา ทำให้ท้องฟ้าครึ่งหนึ่งแดงก่ำ เสียงร่ำไห้ของเต๋าอันยิ่งใหญ่ก้องกังวานไปไม่รู้จบ นี่คือปรากฏการณ์บนสวรรค์ที่เกิดจากการล่มสลายของพลังอำนาจเสมือนยักษ์
รากฐานเต๋าอันยิ่งใหญ่ที่ปรากฏขึ้นในความว่างเปล่ายังแผ่รัศมีของยักษ์เสมือน ทะลุทะลวงผ่านความว่างเปล่าของอาณาจักรเบื้องบน ทำให้นักรบทุกคนในอาณาจักรเบื้องบนมองเห็นได้
ในช่วงเวลาสั้นๆ พลังอำนาจกึ่งยักษ์อีกตนหนึ่งก็ล่มสลายลง ร่างสุดท้ายคือเฟิง เทียนเยว่ เรื่องนี้น่าตกใจอย่างยิ่ง เรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นในอาณาจักรเบื้องบนมานานหลายปีแล้ว
“ให้ตายเถอะ!
หมิงกุ้ยถูกฆ่าตายแล้ว!”
เฟิงเสวียนซวีกล่าวอย่างเย็นชา หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ “หม่านจ้านเฉียงก็คงทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้วเช่นกัน”
ฉือเต้ากล่าว เพื่อที่จะฆ่าหมิงกุ้ย หม่านจ้านเฉียงจึงมุ่งเน้นไปที่การป้องกันการโจมตีจากพลังอำนาจกึ่งยักษ์ต่างๆ ดังนั้น หม่านจ้านเฉียงจึงได้รับบาดเจ็บ เลือดไหลรินออกมาจากมุมปาก
สาเหตุหลักมาจากพลังกัดกร่อนของพลังประหลาด ซึ่งทำให้สภาพของเขาทรุดโทรมลงอย่างรวดเร็ว มิฉะนั้น การโจมตีของพลังกึ่งยักษ์เหล่านี้ก็ไม่สามารถทำร้ายเขาได้ แม้จะบาดเจ็บ รัศมีอันมหาศาลของหม่านจ้านเฉียงก็ยังคงไม่จางหาย พลังอันมหาศาลแผ่ออกมาจากร่างของเขา จิตสังหารอันไร้ขอบเขตแผ่ขยาย ครอบคลุมเหล่าผู้มีอำนาจระดับใกล้เคียงกับยักษ์ในสนามประลอง
“หม่าจั่นฉง เจ้าใกล้จะสิ้นลมหายใจแล้ว มาดูกันว่าเจ้าจะตายอย่างไร!” เหยียนซุนประกาศอย่างเย็นชา “ข้าไม่เคยคิดที่จะมีชีวิตอยู่หลังจากทำลายผนึก แต่ก่อนที่ข้าจะตาย ข้าก็ไม่รังเกียจที่จะสังหารพวกเจ้าอีกสักสองสามคน” หม่าจั่นฉงกล่าว “หยิ่งผยอง!”
จุนจิ่วเต้าตอบอย่างเย็นชา
“หยิ่งผยอง?
เจ้าเรียกใครว่าหยิ่งผยอง?”
หม่าจั่นฉงโต้ตอบ สายตาจับจ้องไปที่จุนจิ่วเต้า จิตสังหารอันรุนแรงของเขาพลุ่งพล่านอีกครั้ง เขาตะโกนอย่างเย็นชาว่า “จุนจิ่วเต้า เจ้าคือคนที่ข้าจะฆ่าต่อไป!”
วูบ!
ร่างของหม่าจั่นฉงแปรเปลี่ยนเป็นลำแสง เปี่ยมไปด้วยพลังแห่งธรรมะของเทพนักรบ โลหิตเทพคนเถื่อนอันดุเดือดไร้ที่เปรียบของเขาปะทุขึ้น สั่นสะเทือนทั้งฟ้าดิน แรงกดดันอันไร้ที่สิ้นสุดพัดกระหน่ำเข้าใส่จุนจิ่วเต้าและโจมตีในทันที “โจมตี! สกัดกั้นและสังหารมัน!”
จุนจิ่วเต้าเองก็ตื่นตระหนกเล็กน้อย เขาคำรามออกมา กงล้อแห่งเต๋าอันยิ่งใหญ่ปรากฏขึ้น เผยให้เห็นพลังของเต๋าอันยิ่งใหญ่ทั้งเก้า เต๋าทั้งเก้าผสานเป็นหนึ่งเดียว พลังยุทธ์พุ่งพล่าน “โจมตี!” เฟิงเสวียนซวี, ซื่อเต้า, เหยียนซุน และคนอื่นๆ ตะโกนออกมา แต่ละคนปลดปล่อยพลังโจมตีอันรุนแรงที่สุดของตน การโจมตีต่างๆ ที่เปี่ยมไปด้วยพลังของเหล่ากึ่งยักษ์ โจมตีหม่านจ้านเฉียง
“ไปให้พ้น!”
หม่านจ้านเฉียงตะโกนอย่างเย็นชา ภาพลักษณ์แห่งธรรมะแห่งสวรรค์และโลกผสานเข้ากับตัวเขา ปลดปล่อยพลังของเทพคนเถื่อน เพียงพอที่จะฉีกกระชากสวรรค์และโลกออกจากกัน
การโจมตีของเขาพุ่งเข้าใส่ ทะลวงผ่านการโจมตีของเหล่ากึ่งยักษ์ เตาหลอมสวรรค์เพลิงของหยานซุนถูกทำลาย พื้นที่ผนึกที่สร้างขึ้นจากร่มผนึกสวรรค์ถูกทำลาย และมิติเทพกลืนกินวิวัฒนาการมาจากตาข่ายเทพกลืนกินที่แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ไม่สามารถต้านทานหม่านจ้านเฉียงได้
ในช่วงเวลานี้ หม่านจ้านเฉียงเองก็ถูกโจมตีจากเทียนห่าว ตุนเหรินตู่ และคนอื่นๆ ทิ้งบาดแผลนองเลือดไว้บนร่างกาย สาเหตุหลักมาจากหม่านจ้านเฉียงไม่ได้ป้องกันตัวเอง แต่กลับมุ่งโจมตีซุนจิ่วเต้ามากกว่า “หมัดเทพเถื่อน!”
หม่านจ้านเฉียงคำราม ปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเทพเถื่อน วิชาหมัดของเขาโอบล้อมช่องว่าง พุ่งเข้าใส่ซุนจิ่วเต้า สีหน้าของซุนจิ่วเต้าเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เขาตะโกนอย่างเดือดดาลว่า “วิชาต้องห้ามของราชามนุษย์ วิชาต้องห้ามหนึ่งเดียวต่อหนึ่งเส้นทาง!”
จุนจิ่วเต้าไม่กล้าประมาท ปลดปล่อยวิชาต้องห้ามของราชามนุษย์จนถึงขีดสุด วิชาหมัดอันทรงพลังของเขายังพุ่งเข้าสกัดกั้นการโจมตีของหม่านจ้านฉง