ผลที่ตามมาเช่นนี้ นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และมันก็เลวร้ายยิ่งนัก!
“นี่ซูเหวินถิงที่ไม่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งไม่ใช่หรือ? เจ้ากล้าดีอย่างไรจึงมาที่นี่!” เสียงหนึ่งดังขึ้น
ซูเหวินถิงเงยหน้าขึ้นมองและเห็นว่าเป็นอดีตเพื่อนร่วมงานของเธอ เธอมักจะไม่เห็นด้วยกับเธอเสมอ อีกฝ่ายจึงฉวยโอกาสจากความโชคร้ายของเธอ
“หุบปาก!” ซูเหวินถิงพูดอย่างดุดัน
“ข้าหุบปากได้ แต่ข้าไม่รู้ว่าคนอื่นจะหุบปากหรือไม่” อีกฝ่ายยิ้มและพูดว่า “ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าเป็นคนทำเรื่องน่าเกลียดนั่น ข้าได้ยินมาว่าเจ้าจงใจใส่ยาในเหล้า เพียงเพื่อฉวยโอกาสสร้างสัมพันธ์กับคุณอี๋ เพื่อไต่เต้าสู่ตระกูลที่ร่ำรวย!”
ทันใดนั้น อีกฝ่ายก็ชะงักไปอีกครั้ง “ว่าแต่ ฉันได้ยินมาว่าครั้งหนึ่งคุณเคยไต่เต้าขึ้นมาสู่ตระกูลเศรษฐี คุณถูกตระกูลอีรับเลี้ยงและรับใช้เป็นสุภาพสตรีคนโตของตระกูลอีอยู่พักหนึ่ง โชคร้ายที่สุภาพสตรีคนโตกลับมาแล้วคุณกลับถูกไล่ออก!”
ซูเหวินถิงตกใจขึ้นมาทันที ดวงตาเบิกกว้าง “คุณรู้ได้ยังไง”
“ถ้าลองเช็คออนไลน์ดู ถึงจะยากหน่อย แต่คุณก็ยังหาข่าวการรับเลี้ยงของคุณได้ คุณไม่ได้เปลี่ยนชื่อด้วยซ้ำ!” อีกฝ่ายหัวเราะ “ว่าแต่ตระกูลอีนี่มองการณ์ไกลจริงๆ พวกเขารู้ว่าคุณมีเจตนาร้าย เลยต้องกำจัดคุณโดยเร็วที่สุด”
ซูเหวินถิงจ้องมองอีกฝ่ายอย่างเอาเรื่อง ก่อนจะยกมือขึ้นตบอีกฝ่ายทันที “ฉันบอกให้นายหุบปาก!”
อีกฝ่ายโดนตบแล้วต่อยกลับซูเหวินถิงทันที “แกกล้าต่อยฉันเหรอ ไม่เห็นรึไงว่าแกเป็นใคร วันนั้นแกไร้ยางอายมากในโรงแรม มีคนเห็นแกเปลื้องผ้าเยอะแยะ มีคนถ่ายรูปและวิดีโอด้วย! ไว้ค่อยหาในเน็ตทีหลังก็ได้ บางทีแกอาจจะเจอก็ได้!”
ทั้งสองคนปล้ำกัน
เมื่อคนอื่นๆ มาถึงและพยายามจะแยกพวกเขาออกจากกัน ผู้หญิงที่ต่อสู้กับซูเหวินถิงก็ยังคงสบถด่าต่อไป “แกกล้าดียังไงมาวางยาฉัน ตระกูลอี้ไม่ยอมปล่อยแกไป แกต้องติดคุก!”
คนอื่นๆ มองซูเหวินถิงด้วยความดูถูกเหยียดหยาม สิ่งเดียวที่พวกเขาสนใจคือผู้หญิงที่ต่อสู้กับเธอ
“ซูเหวินถิง แกทำเกินไปแล้ว!”
“ใช่แล้ว แกมันไร้ยางอาย! แกทำร้ายเพื่อนร่วมงานอีกแล้ว!”
“คนอย่างแกควรจะติดคุกเร็วๆ นี้!”
ซูเหวินถิงระงับความโกรธไว้ ไม่มีใครอยู่เคียงข้างเธออีกต่อไป
ชีวิตของเธอแย่ลงกว่าเดิม!
และทั้งหมดนี้เป็นเพราะตระกูลอี้ เพราะหวังอวี้ซิน!
เธอกำลังจะทำให้พวกเขาต้องชดใช้!
———
หวังอวี้ซินไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้รับโทรศัพท์จากซูเหวินถิงในวันที่เธอกำลังจะออกจากเซินเจิ้น
“หวังอวี้ซิน ฉันอยากเจอแก” ซูเหวินถิงพูดทางโทรศัพท์
“ฉันคิดว่าเราไม่จำเป็นต้องเจอกัน” หวังอวี้ซินกล่าว
“จริงเหรอ? งั้นเธอก็ไม่อยากรู้เรื่องของอี้เฉียนโม่ใช่มั้ย?” อีกฝ่ายถาม
ทุกครั้งที่ได้ยินชื่ออี้เฉียนโม่ หัวใจของเธอก็เจ็บปวด
“ฉันกับคุณอี้ไม่ได้มีความสัมพันธ์กันแล้ว ดังนั้นฉันจึงไม่อยากรู้เรื่องของเขา” อีกอย่าง สัญชาตญาณของเธอบอกว่าการได้พบกับซูเหวินถิงคงไม่มีประโยชน์อะไร
“จริงเหรอ? งั้นฉันจะโพสต์คลิปที่เธอเอาเปรียบอี้เฉียนโม่ทางออนไลน์ และบอกให้ทุกคนรู้ว่าการที่กู้เฉียนเหยาถูกจำคุกนั้นเป็นเพราะความซุกซนของเธอเอง เธอเอาเปรียบอี้เฉียนโม่! แล้วเธอคิดว่ากู้เฉียนเหยาจะพ้นผิดไหม?” ซูเหวินถิงกล่าวต่อ