by “เจ้าจะพิสูจน์ได้อย่างไรว่าสิ่งนี้เป็นไปได้?” อี้เฉียนโม่ถาม
“ถ้าเจ้าไม่รังเกียจที่ข้าจะทำให้เจ้าขุ่นเคือง…”
ก่อนที่หวังอวี้ซินจะพูดจบ อี้เฉียนโม่ก็พูดขึ้นว่า “ตกลง”
“อะไรนะ?” เธอกระพริบตา
“เจ้าจะทำให้ข้าขุ่นเคืองได้ แต่ข้าก็อยากรู้เหมือนกันว่าข้าชอบเจ้าจริงหรือไม่” อี้เฉียนโม่กล่าว หวัง
อวี้ซินสูดหายใจเข้าลึกๆ หลังจากพูดจบ เธอก็พร้อมที่จะทุ่มสุดตัว
หากอี้เฉียนโม่มีใจให้นาง แม้เพียงเล็กน้อย… หากนางคว้าโอกาสนี้ไว้ได้ บางทีนางอาจใช้เขาเพื่อเรียกร้องความยุติธรรมให้แม่ของนาง และบีบให้กู้เฉียนเหยาต้องชดใช้ ไม่ว่าอย่างไร
เธอก็ยอมจ่ายทุกอย่าง!
หวังอวี้ซินค่อยๆ โน้มตัวเข้าหาอี้เฉียนโม่ ใบหน้าของทั้งคู่ค่อยๆ ขยับเข้ามาใกล้
ดวงตาสีพีชอันงดงามของอี้เฉียนโม่หรี่ลงเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้ละสายตาไป เขาจ้องมองหวังอวี้ซินโดยตรง มองใบหน้าของนางขยับเข้ามาใกล้เขาเรื่อยๆ ก่อนจะจูบปากเขา
เธอดูดริมฝีปากเขาอย่างงุ่มง่าม แลบลิ้นออกมา พยายามขยับเข้าใกล้
จูบแบบนี้ไม่คุ้นชินสำหรับอี้เฉียนโม่
ถึงแม้ว่าผู้หญิงหลายคนจะสนใจเขา แต่เขากลับไม่ชอบความใกล้ชิดของพวกเธอ และโดยธรรมชาติแล้วเขาจะไม่แสดงกิริยาใดๆ ออกมา
ด้วยเหตุนี้เอง แม้แต่ครอบครัวของเขาก็ยังสงสัยว่ารสนิยมทางเพศของเขาน่าจะมีอะไรผิดปกติ
แต่ในขณะนั้น การถูกหวังอวี้ซินจูบกลับไม่ได้ทำให้เขารู้สึกขยะแขยง แต่กลับรู้สึกหนาวสั่นไปทั่วสันหลัง ริมฝีปากของเขาเปิดออกอย่างไม่รู้ตัว ทำให้เธอสามารถจูบได้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น
เมื่อจูบจบลง ใบหน้าของหวังอวี้ซินก็แดงก่ำไปแล้ว เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้จูบกับผู้ชายแบบนี้
“คุณเกลียดที่ฉันจูบคุณเหรอ” หวังอวี้ซินถาม
“ไม่” อี้เฉียนโม่ตอบ “แต่แค่คุณไม่ได้เกลียด แปลว่าฉันชอบคุณเหรอ”
“แต่คุณคงไม่ยอมให้ผู้หญิงคนอื่นจูบคุณแบบนี้หรอก ใช่มั้ย” หวังอวี้ซินถาม ในบรรดาข่าวลือเกี่ยวกับอี้เฉียนโม่ มีอยู่ข่าวหนึ่งที่บอกว่าเขาไม่มี “ประวัติความรัก”
แม้แต่ข่าวลือออนไลน์เกี่ยวกับผู้หญิงคนหนึ่งที่พยายามจะจูบเขาตอนที่เขามึนๆ อยู่บ้าง แต่สุดท้ายเขาก็กดหัวเธอลงกับโต๊ะ
บางคนถึงกับพูดติดตลกว่าการจูบอี้เฉียนโม่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย
และตอนนี้หวังอวี้ซินก็จูบเขาแบบนี้
ถึงแม้เธอจะไม่รู้ว่าอี้เฉียนโม่เคยจูบใครมาก่อนหรือไม่ แต่อย่างน้อยเขาก็เต็มใจที่จะจูบเธอ และเขาก็ไม่ขัดขืนแม้แต่น้อยระหว่างการจูบ เธอคงเป็นคนพิเศษ
ตราบใดที่…เธอเป็นคนพิเศษสำหรับเขา เธอจะพยายามคว้าโอกาสนี้ไว้!
“แค่เพราะไม่เคยมีมาก่อน ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีในอนาคต” อี้เฉียนโม่พูดเบาๆ “ถ้าเธอคิดว่าจูบสามารถพิสูจน์ได้ว่าฉันชอบเธอ หลักฐานนี้มันอ่อนแอเกินไป สำหรับฉัน จูบไม่ได้มีความหมายแบบนั้น”
“งั้นลองคบกับฉันสักพักไหมล่ะ!” หวังอวี้ซินพูดออกมา หัวใจเต้นแรงเมื่อได้ยินเช่นนั้น มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังประหม่ามากแค่ไหน และเธอก็กลัวอย่างมากว่าอีกฝ่ายจะปฏิเสธ