by 
ดวงตาของซือหม่าชิวเย่ฉายแววโกรธเล็กน้อย แต่เขายิ้มอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า “หมอหลิน ท่านเข้าใจผิดแล้ว ท่านเข้าใจผิดแล้ว ข้าแค่ลงทุนไปนิดหน่อย ที่จริงแล้ว เจ้าของร้านนี้เป็นเพื่อนข้า ข้ามีส่วนร่วมน้อยมาก”
คราวนี้ ซือหม่าชิวเย่ในที่สุดก็เข้าใจถึงพลังของหมอหลินแห่งเจียงเฉิงผู้นี้
เขาไม่ได้รับข่าวคราวใดๆ จากหยานตูเลย
แสดงให้เห็นว่าหมอหลินได้ปิดกั้นข้อมูลจากที่นั่นไว้ล่วงหน้า ทำให้เขาไม่สามารถรับรู้สถานการณ์ที่จักรพรรดิ KTV ได้ทันที
และตอนนี้ หมอหลินมาที่นี่เพื่อหารือเรื่องการเข้าร่วมพันธมิตร แต่เขาไม่มีเจตนาจะเข้าร่วมเลย
เขามาที่นี่เพื่อสะสางบัญชีกับซือหม่าชิวเย่
เขารู้ดีว่าจักรพรรดิ KTV เป็นของซือหม่าชิวเย่
ซือหม่าชิวเย่ยิ้ม แต่ความขุ่นเคืองและความโกรธในใจของเขากลับลุกโชนราวกับไฟป่า
“ผู้นำพันธมิตร ซือหม่า ในที่สุดเจ้าก็ลงทุนและเป็นเจ้าของหุ้นใน KTV นี้ ทำให้เจ้ากลายเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้น การจะเคลียร์เรื่องนี้ให้เจ้าฟังคงยาก”
หลินหยางเคาะโต๊ะเบาๆ แล้วพูดอย่างใจเย็น “ในฐานะผู้บัญชาการมังกร เจ้าเคยถูกข่มขู่ส่วนตัวใน KTV นี้ แม้แต่ครอบครัวข้ายังเกือบเสียชีวิตเลย ซื่อตรง ผู้นำพันธมิตร ซือหม่า เมื่อพิจารณาถึงความสัมพันธ์อันดีระหว่างพันธมิตรธุรกิจกับหยางหัวของข้า ข้าจะไม่ทำอะไรเจ้าหรอก แต่อาณาจักรมังกรอาจจับเจ้ามาลงโทษ… แต่ไม่ต้องห่วง ผู้นำพันธมิตร ซือหม่า ข้าจะอธิบายสถานการณ์ให้ผู้บังคับบัญชาของข้าฟัง และพิสูจน์ให้เห็นว่าเจ้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เพื่อที่พวกเขาจะไม่ทำให้เจ้าลำบาก!”
ไป๋หั่วสุ่ยเกือบจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินเช่นนั้น แต่เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะสงบสติอารมณ์
เธอรู้ว่าหลินหยางกำลังแบล็กเมล์ซือหม่าชิวเย่อย่างชัดเจน
ซือหม่าชิวเย่เป็นคนฉลาดแกมโกง แล้วเขาจะไม่เข้าใจความหมายเบื้องหลังคำพูดเหล่านี้ได้อย่างไร
เขาแสร้งทำเป็นขอบคุณ “ถ้าอย่างนั้นก็ขอบคุณมาก ๆ เลยครับ ผู้บัญชาการหลิน ขอบคุณมากครับ”
“เอ่อ ไม่เป็นไรครับ พวกเราเป็นเพื่อนกัน”
หลินหยางโบกมือ
“ความใจกว้างของท่านผู้บัญชาการหลินน่าชื่นชมจริง ๆ!”
“สิ่งที่ผมทำอยู่ก็ไม่มีอะไรครับ พวกเราเป็นเพื่อนกัน ผมจะช่วยถ้าทำได้ อย่างไรก็ตาม ผมไม่สนใจที่จะเข้าร่วมพันธมิตรเท่าไหร่ แต่ผมรู้สึกสนใจการลงทุนจากพันธมิตรธุรกิจมาก… เฮ้อ นี่มันน่าลำบากใจจริง ๆ!”
หลินหยางถอนหายใจซ้ำ ๆ พลางส่ายหัวขณะมองสัญญา
“การลงทุนฟรีเหรอ? ผมจะนำเอง! ผมยินดีลงทุนในหยางฮวาเอง!”
ซือหม่า ชิวเย่ กล่าวด้วยสีหน้าเปี่ยมไปด้วยน้ำใจ “หยางฮวารับใช้ประเทศชาติและประชาชน ประกอบวิชาชีพแพทย์และช่วยเหลือผู้ยากไร้ นี่เป็นการกระทำอันดีงามเพื่อการกุศลและสาธารณประโยชน์ ส่วนตัวฉันยินดีบริจาคทรัพย์สินหนึ่งพันล้านให้กับโครงการสาธารณประโยชน์ของบริษัทหยางฮวา ผู้บัญชาการหลิน ท่านคิดว่าอย่างไร”
“แค่หนึ่งพันล้าน… ท่านเป็นรองหัวหน้าพันธมิตรธุรกิจ นี่มันตระหนี่ไปหน่อยไหม”
หลินหยางขมวดคิ้ว
“ผู้บัญชาการหลิน นี่คือทรัพย์สินทั้งหมดของฉัน และฉันก็ไม่มีหนทางอื่นที่จะหาเงินได้อีกแล้ว… หัวหน้าพันธมิตรไป๋ ฉันมีไอเดีย: เชิญสมาชิกพันธมิตรธุรกิจทุกคนของเราสนับสนุนโครงการสาธารณประโยชน์ของบริษัทหยางฮวากันเถอะ เรามาร่วมกันบริจาคกันเถอะ ท่านว่าอย่างไร”
ซือหม่าชิวเย่หันไปมองไป๋ฮั่วสุ่ยทันที
คำพูดของเขาดูเหมือนเป็นการขอความช่วยเหลือมากกว่า
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ชอบไป๋ฮั่วสุ่ยเช่นกัน แต่หลินหยางก็ยังคงแค้นใจเขาอยู่ และหากเขาไม่สามารถเอาใจหลินหยางได้ เขาก็กลัวว่าตัวเองจะไม่สามารถรักษาตำแหน่งรองหัวหน้าไว้ได้
ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ได้ไปขัดใจแม่ทัพมังกร
อาณาจักรมังกรมีแม่ทัพมังกรเพียงสามคนเท่านั้น
แต่ละคนล้วนเป็นสมบัติล้ำค่า หากผู้บังคับบัญชารู้เรื่องนี้ ทางการคงโกรธเคืองอย่างมาก เพื่อเอาใจเจ้าหน้าที่ ต่อให้ซือหม่าชิวเย่เป็นผู้นำ หรือแม้แต่รองหัวหน้า พวกเขาก็คงจะส่งตัวเขาไปจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย ไป๋
ฮั่วสุ่ยแอบเหลือบมองหลินหยาง ก่อนจะแสร้งทำเป็นลำบากใจ “ท่านผู้นำซือหม่า นี่มัน…ไม่ถูกต้องนักหรือ? การบริจาคเป็นความสมัครใจ ท่านเรียกร้องได้ด้วยตนเอง หากท่านเรียกร้องในนามของพันธมิตรพ่อค้า นั่นจะถือเป็นการบังคับหรือไม่?”
“ท่านผู้นำ พวกเราสนับสนุนสวัสดิการสาธารณะ!”
ซือหม่าชิวเย่ฝืนยิ้มอย่างฝืนๆ ตั้งใจทำท่าทางถ่อมตน
นี่แทบจะเป็นคำขอร้องเลย
ไป๋ฮัวสุ่ยถอนหายใจพลางยิ้มจางๆ “เอาล่ะ หายากที่ผู้นำพันธมิตรซือหม่าจะมีความคิดแบบนี้ ฉันคิดว่าเราควรให้การสนับสนุนที่เหมาะสม ฉันจะร่างแผนทีหลัง แล้วคุณค่อยเผยแพร่ก็ได้”
“ขอบคุณครับ ผู้นำพันธมิตร!”
ซือหม่าชิวเย่รีบจับมือแล้วยิ้ม
“หมอหลิน ท่านพอใจกับเรื่องนี้ไหม?”
ไป๋ฮัวสุ่ยหันไปมองหลินหยางแล้วถามด้วยรอยยิ้ม
“จริงสิ พันธมิตรพ่อค้าอุทิศตนเพื่อประเทศชาติและประชาชนอย่างแท้จริง ฉันชื่นชมคุณ!”
หลินหยางยกมือขึ้นป้องตอบ
“เอาล่ะ เรื่องนี้ได้คุยกันแล้ว ถ้าหมอหลินไม่ว่าอะไร ก็ไปกินข้าวกันเถอะ ฉันเตรียมงานเลี้ยงไว้แล้ว ทุกคนจะได้ดื่มกันอย่างจุใจ!”
ไป๋ซวงเสวี่ยกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
“ไม่จำเป็น ข้ามีธุระต้องทำที่เจียงเฉิงอีกมาก ข้าจะไม่อยู่ต่อแล้ว”
หลินหยางลุกขึ้นยืน
“ตกลง งั้นข้าจะไปส่งหมอหลิน!”
ไป๋หั่วสุ่ยก็ลุกขึ้นยืนเช่นกันและเดินตามหลินหยางออกไปด้านนอก
ซือหม่าชิวเย่ยืนอยู่ในห้องโถง ยิ้มแย้มขณะที่มองพวกเขาเดินออกไป แต่ทันทีที่ทั้งสองเดินออกไป รอยยิ้มของเขาก็หายไปในทันที ถูกแทนที่ด้วยใบหน้าที่หม่นหมองอย่างที่สุด
“ท่านชาย!”
ชายในชุดคลุมสีเทาปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบๆ ข้างๆ ซือหม่าชิวเย่ พร้อมกับโค้งคำนับเล็กน้อย
*ปัง!*
ซือหม่าชิวเย่ทุบกำปั้นลงบนโต๊ะ ใบหน้าบิดเบี้ยวเป็นรอยยิ้ม
ชายในชุดคลุมสีเทาโค้งคำนับต่ำลงทันที
แต่อย่างรวดเร็ว ซือหม่าชิวเย่ก็ตั้งสติได้ ความโกรธของเขาหายไป
“ติดต่อหยานตู้ทันทีและรายงานข่าวเรื่องตี้เฮาให้ข้าทราบ!”
“ครับท่าน”
“แล้วก็ส่งคนมาจับตาดูหมอหลินด้วย ทุกความเคลื่อนไหวของเขาและข้อมูลล่าสุด ข้าต้องการให้มันมาถึงห้องทำงานภายในพระอาทิตย์ตกวันนี้ ถ้าท่านทำไม่ได้ หัวของท่านจะต้องอยู่ที่ห้องทำงานของข้า!”
“ครับท่าน!”