by เหอจื่อซินแตะจมูกของเธอ “ดูเหมือนฉันจะต้องชินกับชื่อนี้เร็วๆ นี้”
“ไม่ต้องรีบ ฉันค่อยเป็นค่อยไป” เขาพูดพลางโน้มตัวลง ใบหน้าของเขาค่อยๆ เข้าใกล้ใบหน้าของเธอ “คืนนี้เป็นคืนแต่งงานของเรา ฉันอยากให้เธอคิดถึงแต่ฉัน”
ทันใดนั้นใบหน้าของเหอจื่อซินก็แดงก่ำ เขาเรียนรู้ที่จะพูดคำหวานๆ แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
แต่เขาก็ยังคงพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
เมื่อพูดจบ ริมฝีปากของเขาก็แตะแก้มเธอ แล้วเลื่อนลงมาตามลำคอ
“ฉัน…ฉันยังไม่ได้ถอดชุดเลย!” เหอจื่อซินพูดอย่างเขินอาย
“ฉันจะช่วยเธอ” เขาพึมพำ นิ้วของเขาแตะซิปชุดของเธอแล้ว
“แต่…” ใบหน้าของเธอแดงก่ำยิ่งขึ้น เมื่อซิปเลื่อนลง เธอรู้สึกได้ถึงผิวของเธอที่ถูกอากาศพัดผ่าน
เธอเข้าใจได้ทันทีว่าผิวของเธอค่อยๆ สะท้อนออกมาในดวงตาของเขา
ใบหน้าของเธอรู้สึกร้อนราวกับกำลังถูกเผาไหม้
แม้แต่เหอจื่อซินเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงรู้สึกอายขึ้นมากะทันหัน
เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ทั้งสองคน “ซื่อสัตย์ต่อกัน” ก่อนหน้านี้ก็เคยทำมาแล้ว!
แต่ในตอนนี้ เธอกลับอายเกินกว่าจะสบตาเขา
“มีอะไรเหรอ?” เสียงของเขากระซิบข้างหูเธอเบาๆ แหบพร่า
“ไม่มีอะไร… ไม่มีอะไร” เธอกัดริมฝีปากเบาๆ ด้วยฟันขาวราวไข่มุก แล้วพูดว่า
“ถ้าไม่มีอะไร ทำไมเธอไม่มองฉันล่ะ?” เขาพูด “
แน่นอน… เพราะฉันอาย!” เหอจื่อซินตะโกนอยู่ในใจ แต่พอคำพูดนั้นหลุดออกมาจากปาก เธอกลับกลายเป็น “เธอ… อย่ามองฉันแบบนั้นสิ”
“เธอยังไม่ได้มองฉันเลย แล้วเธอรู้ได้ยังไงว่าฉันมองเธอยังไง” เขาประคองใบหน้าของเธอไว้ในมือ และในจังหวะนั้น ดวงตาของเธอก็สบตากับเขาในที่สุด
“หน้าเธอแดงมากเลยนะ ไม่ชินเหรอ?” เขาพูดต่อ ขณะที่ชุดสีแดงของเธอหลุดออกจากไหล่ เผยให้เห็นร่างกายส่วนบนเกือบทั้งหมดของเขา
“อย่ามอง…” เธอพูดอย่างเคอะเขิน พยายามจับชุดไว้
แต่มือของเขาคว้ามือเธอไว้ก่อน “เราแต่งงานกันแล้ว แถมเธอยังมีหุ่นที่สวย…”
สวยจริงเหรอ?
เหอจื่อซินสงสัยอย่างมาก รูปร่างของเธอธรรมดาๆ แม้จะผอมบางไปหน่อย สัดส่วนของเธอดูไม่สมบูรณ์แบบอย่างเห็นได้ชัด ราวกับ
รับรู้ถึงความสงสัยในแววตาของเธอ เขากระซิบว่า “สวย… นั่นแหละคือเหตุผลที่ฉันควบคุมสติไม่ได้…”
จูบของเขายังคงดำเนินต่อไป ทีละนิด
ราวกับบูชา และเหอจื่อซินรู้สึกว่าร่างกายของเธอร้อนขึ้นเรื่อยๆ
“อย่า!” เธอร้องเบาๆ
เขาคุกเข่าลงครึ่งหนึ่ง เงยหน้ามองเธอ “ไม่ชอบเหรอที่ฉันจูบเธอแบบนี้?”
“ฉัน… ฉันก็อยากจูบเธอเหมือนกัน!” ใบหน้าของเธอแดงก่ำ และเธอก็แสดงความปรารถนาออกมาอย่างจริงใจ
เขาอมยิ้มเล็กน้อย “โอเค”
เขาเอียงคอสูงขึ้นอีก ตราบใดที่เธอก้มหน้าลง เธอก็จะสามารถจูบริมฝีปากของเขาได้อย่างง่ายดาย