by เย่ฟานเพิกเฉยต่อความพยายามก่อนหน้านี้ทั้งหมดด้วยประโยคเพียงประโยคเดียวและเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเขาตามต้องการ ในขณะนี้ หลี่ กวงเฉินรู้สึกเหมือนกับสุนัขที่จมน้ำ เขายังได้ยินเสียงหัวเราะที่ถูกกดเอาไว้ของผู้คนรอบๆ ตัวเขาด้วย คนเหล่านี้กำลังหัวเราะเยาะเขา หัวเราะเยาะความเย่อหยิ่งของเขา และหัวเราะเยาะทัศนคติของเย่ฟานที่เพิกเฉยต่อเธอ
ความอัปยศอดสูนี้เปรียบเสมือนไฟที่ลุกโชนเผาไหม้อวัยวะภายในของเขา ใบหน้าของหลี่กวงเฉินเปลี่ยนเป็นสีม่วง และมือของเขาก็สั่นอยู่ตลอดเวลา
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และใช้เหตุผลทั้งหมดที่มีเพื่อระงับร่างกายที่สั่นเทิ้มของตน เขาไม่สามารถปล่อยให้คนอื่นเห็นความโกรธของเขาได้ เนื่องจากหลี่กวงเฉินรู้ดีว่ายิ่งเขาตื่นเต้นและไม่เต็มใจมากเท่าไหร่ และยิ่งอารมณ์ของเขาแปรปรวนมากเท่าไร เขาก็จะยิ่งกลายเป็นตัวตลกในสายตาของคนอื่นมากขึ้นเท่านั้น
เขาไม่อยากต้องอับอายมากขนาดนี้ ในเวลานี้ Li Guangshen เกลียด Ye Fan มากถึงแก่นกลาง และแม้จะถลกหนังเขาทั้งเป็นก็ยังไม่สามารถบรรเทาความเกลียดชังของเขาได้ เขาถูกคนเหล่านี้หัวเราะเยาะ และทั้งหมดก็เป็นความผิดของ Ye Pingtian แม้ว่าในสายตาของทุกๆ คน Li Guangshen จะถูกคนอื่นๆ หัวเราะเยาะและถูก Ye Fan เพิกเฉย แต่ทั้งหมดก็เป็นความผิดของเขาเอง
คนอื่นอาจไม่จำเป็นต้องยอมรับเขาเป็นน้องชายของตนก็ได้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับทางเลือกของ Ye Pingtian เองว่าจะยอมรับเขาเป็นน้องชายหรือไม่ แม้ว่า Li Guangshen จะเต็มไปด้วยความมั่นใจในตัวเอง แต่ก็ยังมีโอกาสที่จะเกิดอะไรบางอย่างขึ้นเสมอ ความมั่นใจมากเกินไปคือความเย่อหยิ่ง หลี่กวงเฉินไม่สนใจเรื่องนี้ เขาโยนความผิดทั้งหมดให้กับเย่ฟาน
เป็นเพราะความสายตาสั้นและความล้มเหลวในการจดจำไข่มุกของเขา และเป็นเพราะเย่ฟานเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเขา เพียงแค่ไม่กี่ลมหายใจ อารมณ์ต่างๆ ก็พลุ่งพล่านในหัวใจของเขา เขาเริ่มวางแผนต่อต้านเย่ผิงเทียนแล้ว แม้ว่าเย่ผิงเทียนจะมีพละกำลังที่แข็งแกร่ง แต่ทรัพยากรระดับสูงกลับไม่มากมายนัก มีสิ่งดีๆ อยู่บ้าง แต่ไม่สามารถแบ่งปันให้เท่าเทียมกันได้อย่างแน่นอน
การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของนักรบระดับสูงมักจะทำให้ทรัพยากรระดับสูงถูกแบ่งออกไป โดยธรรมชาติแล้วนักรบชั้นนำคนอื่น ๆ ไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น เย่ผิงเทียนจะกลายเป็นหนามในสายตาของนักรบชั้นนำคนอื่นๆ อย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลา เขาจะใช้บางวิธีเพื่อทำให้เหล่านักรบชั้นสูงคนอื่นๆ เกลียด Ye Pingtian อย่างมาก จากนั้นเขาก็จะสามารถแก้แค้นได้!
แผนการชั่วร้ายผุดขึ้นมาทีละอย่างเหมือนหน่อไม้หลังฝนฤดูใบไม้ผลิ ในเวลานี้ เย่ฟานได้ออกจากหอสังหารพันแห่งไปแล้ว โทเค็นไร้คำพูดที่ได้รับจาก Zixia Seven Killing Formation เปิดเผยแสงนำทางอีกครั้ง แต่คราวนี้ Ye Fan ไม่รีบร้อนที่จะไปยังสถานที่ถัดไป
ความท้าทายสองครั้งติดต่อกันนี้ได้ดึงดูดความสนใจของคนจำนวนมาก การท้าทายและเปลี่ยนแปลงตัวตนอย่างต่อเนื่องไม่ได้มีความหมายมากนัก ท้ายที่สุดแล้ว คนๆ หนึ่งสามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์ของตนเองได้ แต่ไม่สามารถเปลี่ยนศิลปะการต่อสู้ที่ฝึกฝนได้ ใครก็ตามที่เคยเห็นการกระทำของ Ye Fan จะต้องจำการเคลื่อนไหวของ Ye Fan ได้
เมื่อเขาเคลื่อนไหวอีกครั้ง แม้ว่าเย่ฟานจะเปลี่ยนสีหน้า เขาก็ยังจะถูกจดจำได้ในทันที เมื่อถึงเวลานั้น ปฏิกิริยาลูกโซ่จะเกิดขึ้น และความพยายามทั้งหมดก่อนหน้านี้ของเขาในการปกปิดตัวตนก็จะสูญเปล่า เย่ฟานได้คิดอย่างจริงจังเกี่ยวกับประเด็นสำคัญหลายประเด็น และการปรากฏตัวของเขาจะต้องดึงดูดความสนใจมากมายอย่างแน่นอน
โดยเฉพาะนักรบจากทวีปสตาร์แฟนตาซี ตอนนี้พวกเขามองเขาเป็นหนามในดวงตาและเป็นหนามในเนื้อหนังของพวกเขา พวกเขาจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อกำหนดเป้าหมายเขาอย่างแน่นอน เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็นเขาต้องวางแผนอย่างรอบคอบ เขาเปิดร้านน้ำชาหลายแห่งบริเวณขอบเมืองซิเซีย
จุดประสงค์ของร้านน้ำชาแห่งนี้คือเพื่อให้เหล่านักรบได้พักผ่อนชั่วคราว และยังเป็นแหล่งรวมข้อมูลต่างๆ ไว้ด้วยกัน ผู้คนจะสนทนากันไปพลางจิบชาสมุนไพรในร้านน้ำชา พูดคุยถึงแผนการต่อไปและเรื่องแปลกๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงนี้
ในเวลานี้ เย่ฟานและอีกสามคนต่างก็เปลี่ยนรูปลักษณ์ของพวกเขา อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะไม่ดำเนินการใดๆ เลยในช่วงหนึ่งหรือสองวันข้างหน้า ตราบใดที่พวกเขาระมัดระวัง พวกเขาจะไม่ถูกคนอื่นจดจำได้ ในร้านน้ำชาแห่งนี้ไม่มีพนักงานเสิร์ฟคอยต้อนรับแขก มีเพียงผู้จัดการที่สวมหน้ากากยืนอยู่ในมุมหนึ่ง พวกเขาเพียงแต่เตรียมชามชาและน้ำร้อนไว้ให้เหล่านักรบ ส่วนชานั้นก็ชงโดยเหล่านักรบเอง