แต่คืนนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เช้าวันนั้น อี้เฉียนฉีตรงมาหาตระกูลเหอ หน้าตาเขาดูปกติ ไม่ได้ดุร้ายอย่างที่คิด
“เกิดอะไรขึ้น เอ้อเว่ยดูไม่ค่อยดีเลย” อี้เฉียนฉีกล่าว “พวกเธอสองคนไม่ชอบที่ฉันมาเยี่ยมแบบกะทันหัน”
“ไม่…ไม่ เฉียนฉี เชิญมาได้เลย ไม่ต้องพูดถึง ที่นี่เป็นบ้านหลังที่สองของพวกเธอ!” เจิ้งหยาฮุยรีบพูด “ฉันยังจำภาพตอนที่พวกเธออยู่ตระกูลเหอได้เลยนะ หลายปีมานี้พวกเราเป็นครอบครัวกันมาตลอด พวกเธอกลับบ้านของตัวเองเถอะ จะมาเยี่ยมทำไม!”
ในขณะนั้น เจิ้งหยาฮุยพยายามอย่างหนักที่จะดึงพวกเธอเข้ามาใกล้กัน
“ใช่ ใช่!” เหอว่านหลงก็รีบพูดตามเช่นกัน
อี้เฉียนฉีดึงเก้าอี้มานั่งลงอย่างไม่ใส่ใจ “พวกเธอกับฉันไม่ใช่ครอบครัว สำหรับฉัน ครอบครัวเดียวนอกจากตระกูลอี้ก็คือจื่อซิน”
“พูดแบบนั้นได้ยังไง ในเมื่อเจ้ายอมรับว่าจื่อซินเป็นครอบครัวของเจ้า พวกเราก็เป็นพ่อแม่ของจื่อซิน และแน่นอนว่าพวกเราก็เป็นครอบครัวของเจ้าด้วย” เหอว่านหลงกล่าวด้วยความไม่พอใจ
“นับจากนี้ไป เจ้าไม่ใช่ครอบครัวของนาง” อี้เฉียนฉีพูดอย่างเย็นชา
“อะไรนะ?” เหอว่านหลงและเจิ้งหยาฮุยไม่ได้แสดงปฏิกิริยาใดๆ ออกมาชั่วขณะ “
นับจากนี้ไป นางจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเจ้าอีกต่อไป การเกิด แก่ เจ็บ ตายของเจ้าไม่เกี่ยวกับนาง ดังนั้นหากเจ้ายังคิดจะลากนางไปสนองความโลภของตนเอง เจ้าก็ต้องรับผลที่ตามมา” อี้เฉียนฉีกล่าว
“นี่…หมายความว่ายังไง? เราเป็นพ่อแม่ของนาง นางตั้งใจจะตัดขาดกับเรางั้นหรือ?” เหอว่านหลงตะโกน
“ใช่ ตัดขาด” อี้เฉียนฉีกล่าว
“ข้าไม่เชื่อ! จื่อซินของพวกเราไม่มีทางทำแบบนั้น” เหอว่านหลงตะโกน สำหรับเขา ลูกสาวคนโตของเขาเปรียบเสมือนสะพานเชื่อมเขากับตระกูลอี้ เขาปล่อยให้ลูกสาวคนโตตัดขาดความสัมพันธ์กับพวกเขาได้อย่างไร?
“ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม วันนี้ฉันมาที่นี่เพื่อชี้แจงให้ชัดเจน” อี้เฉียนฉีกล่าวอย่างใจเย็น “อีกสองวัน ตระกูลอี้จะจัดงานแถลงข่าวเพื่อประกาศต่อสาธารณะว่าคุณกับจื่อซินได้ยุติความสัมพันธ์ และในเวลาเดียวกันก็แจ้งให้ทุกคนทราบว่าคุณไม่มีความสัมพันธ์กับตระกูลอี้ ในอนาคตจะไม่มีใครให้คุณกู้ยืมเงิน ส่วนเงินที่คุณเป็นหนี้อยู่ตอนนี้ การขายบ้านที่คุณอาศัยอยู่ก็น่าจะเพียงพอสำหรับใช้หนี้”
“เป็นไปไม่ได้ และกฎหมายก็ไม่อนุญาตให้ตัดความสัมพันธ์!” เหอว่านหลงกล่าว
“ดูเหมือนว่าคุณจะเข้าใจกฎหมาย แต่กฎหมายไม่ได้กำหนดให้ลูกสาวต้องจ่ายหนี้ให้พ่อ ทำไมคุณไม่เข้าใจเรื่องนี้ล่ะ?” อี้เฉียนฉีกล่าวอย่างเย็นชา
เหอว่านหลงตกใจและเข้าใจทันทีถึงเหตุผลที่แท้จริงที่อีกฝ่ายบอกว่าตระกูลอี้จัดงานแถลงข่าว
การตัดความสัมพันธ์นั้นไม่สามารถทำได้ตามกฎหมาย แต่สามารถทำได้ให้ทุกคนเห็น เพื่อให้ทุกคนเข้าใจว่าเหอจื่อซินไม่มีความสัมพันธ์กับตระกูลเหอ
ในเมื่อทุกคนเข้าใจแล้ว จะตัดขาดอย่างถูกกฎหมายหรือไม่ก็ไม่สำคัญ
สรุปคือ ตระกูลเหอจะไม่คิดเอาเปรียบลูกสาวคนโตอีก
คิดแล้วสีหน้าของเหอว่านหลงก็ดูแย่
เจิ้งหยาฮุยกล่าวอย่างประจบประแจงว่า “เฉียนฉี พวกเรา… ไม่คิดว่าพวกอันธพาลจะกล้าขอเงินจากจื่อซินจริงๆ พวกเราแค่พูดเล่นๆ ว่าจื่อซินมีมิตรภาพกับตระกูลอี้ ใครจะไปรู้ว่าเรื่องจะลงเอยแบบนี้ พวกเราเป็นพ่อแม่ของจื่อซิน เราจะไปทำร้ายเธอเหรอ? เฉียนฉี ถ้าเธออยากกลับมาคบกับจื่อซิน จื่อซินก็จะตัดความสัมพันธ์กับตระกูล ถ้าเรื่องนี้ถูกเปิดเผยต่อสาธารณชน จื่อซินต้องเสียหน้าแน่ๆ ใช่ไหม?”