หน่วยคอมมานโดเสือดาว
หน่วยคอมมานโดเสือดาว

บทที่ 3793 เงาแส้ผิวปาก

ภูมิทัศน์ภูเขาก่อนรุ่งอรุณค่อยๆ สว่างไสวขึ้น หินผาสีดำขรุขระเผยให้เห็นขอบอันน่าสะพรึงกลัวบนเนินเขาสูงชัน ที่เชิงเขา ร่างบางถืออาวุธด้วยพละกำลังมหาศาล แส้สะบัดสะบัด ใบมีดวาบแสง และเสียงกรีดร้องก้องกังวานไปรอบๆ

ทันใดนั้น เฟิงเต้าก็ได้ยินเสียงลมกระโชกแรงจากด้านหลัง เขาจึงกระโดดไปด้านข้างราวกับน้ำพุ ขณะที่เขาลงสู่พื้น เขาบิดตัว ฟาดฟันออกไปพร้อมกับเสียงหวีดหวิว แส้ที่ยืดหยุ่นโค้งไปในอากาศพร้อมกับเสียงหวีดหวิว ฟาดลงด้านข้างร่างที่ล้มลง

เลือดสีแดงเข้มไหลผ่านร่างของเขาราวกับน้ำพุ ทันใดนั้นเขาจึงมองเห็นได้อย่างชัดเจน ชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังเขาถูกดาบอ่อนของเป่าไยตัดหัว ซึ่งถือด้วยพลังภายในของเขา เป่าไยถือดาบอ่อนแวววาวพุ่งเข้าใส่ศัตรูที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง ซึ่งศีรษะที่ถูกตัดขาดร่วงลงสู่พื้น

เมื่อเห็นความกล้าหาญของเหลาเป่า ดวงตาของเฟิงเต้าก็ฉายแววอาฆาต เขาเหวี่ยงมือขวาไปข้างหน้า แส้ยาวของเขาเลื้อยผ่านร่างที่เลือดสาดกระเซ็น ขณะที่

เขาฟาดฟันร่างที่บิดเบี้ยวตรงหน้า ร่างหนึ่งซึ่งเพิ่งวิ่งออกมาจากข้างๆ อวี้เหวินเฟิง ฟาดปืนไรเฟิลจู่โจมใส่อวี้เหวินเฟิงที่กำลังไล่ตาม จากนั้นเขาใช้มือขวาดึงปืนที่ต้นขาออกมาอย่างรวดเร็วและดึงสลัก เตรียมที่จะยกแขนขวาขึ้น ทันใดนั้น กลิ่นเลือดแรงก็พุ่งเข้าจมูกเขาเฉียงๆ ร่างสีดำร่างหนึ่งกำลังพ่นเลือดพุ่งตรงมาทางเขา เขา ตกใจ

! เขาเหวี่ยงตัวไปด้านข้าง ทันใดนั้น เลือดร้อนพุ่งออกมาจากด้านข้างเข้าที่แก้ม ร่างดำทะมึนพุ่งเข้าใส่เขาอย่างแรง

ชายคนนั้นล้มลงด้านข้าง ร่างกายของเขาแดงก่ำไปด้วยเลือดที่ไหลทะลัก ใบหน้าของเขาราวกับถูกสาดด้วยถังสีแดง เผยให้เห็นเพียงดวงตาสีดำเล็กๆ สองดวง ชายคนนั้นถูกร่างไร้หัวที่ไร้หัวเข้าโจมตีอย่างกะทันหัน เขากรีดร้อง คิดว่าตัวเองกำลังถูกคู่ต่อสู้ที่กำลังเข้ามากดทับ เขารีบเหนี่ยวไกปืนที่เพิ่งชักออกมาอย่างรวดเร็ว “ปัง ปัง ปัง!” เสียงปืนดังขึ้นหลายนัด เขาผลักร่างนั้นออกไป เลือดไหลนองเต็มตัว ก่อนจะกระโดดขึ้นจากพื้น

ในขณะนั้น ร่างดำผอมเพรียวสองร่างพุ่งเข้าหาเขาราวกับสายฟ้า “ดา ดา ดา!” เสียงปืนไรเฟิลจู่โจมดังก้อง เด็กชายที่เพิ่งกระโดดลงมาจากโขดหิน ตัวสั่นอยู่สองสามครั้งก่อนจะล้มลงอีกครั้ง เปื้อนเลือด ท่ามกลางโขดหิน ก้อนหินโดยรอบตอนนี้เปื้อนเลือดสีแดง

ต่อมาคือ อู๋เสวี่ยอิงและหลิงหลิง ถือปืนไรเฟิลจู่โจมไว้แน่น พุ่งผ่านศพทั้งสอง จากนั้นยกปืนไรเฟิลขึ้นด้านข้าง ปล่อยกระสุนสองชุดสั้นๆ “ต้า ต้า ต้า” “ต้า ต้า ต้า” เด็กชายสองคนที่เพิ่งวิ่งออกมาจากพี่น้องอวี้เหวินก็ล้มลงกับพื้น

เฟิงเต้าเหวี่ยงศพไร้หัวออกไปอย่างสุดแรง ก่อนจะก้าวไปข้างหน้าและด้านข้าง เขาฟาดแส้ยาวอีกครั้ง และเสียง “ฟู่” แส้พันขาของเด็กชายที่อยู่ข้างหน้าเสี่ยวฮัว เขากระชากแส้กลับด้วยมือขวา ส่งให้ขาของเด็กชายพุ่งทะยานขึ้นพร้อมกับเสียงกรีดร้อง แส้ที่ฟาดฟันเสี่ยวฮัวไปแล้วหยุดลงกลางอากาศทันที

แส้ของเฟิงเต้าฟาดขึ้นลง เงาหวีดหวิวตรึงเขาและศัตรูรอบเสือดาวทั้งสามตัวลงกับพื้น ขัดขวางไม่ให้พวกมันได้ระยะห่างและยกอาวุธขึ้น

ขณะที่ใบมีดลมฟาดลงมา “โอ๊ย!” เสี่ยวฮัวคำรามเสียงดังสนั่นหวั่นไหวพลางทะยานขึ้นไปในอากาศ เขาใช้อุ้งเท้าหน้าซ้ายกระแทกวงสวิงของเด็กชายอย่างรุนแรง พุ่งตัวขึ้นไปในอากาศราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ พุ่งเข้าใส่เด็กชายที่กำลังล้มหงายหลัง

ในตอนนี้ ดวงตาของเสี่ยวฮัวแดงก่ำ ลำแสงสีฟ้าพุ่งออกมาจากดวงตา ร่างกายของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดที่สาดกระเซ็นจากร่างของคู่ต่อสู้ เขายกอุ้งเท้าขวาขึ้นฟาดอย่างแรงที่หน้าอกของชายผู้กำลังกระเด็นไปด้านข้าง เล็บยาวหลายอันบนอุ้งเท้าขวาของเขาพุ่งขึ้นจากหน้าอกของคู่ต่อสู้ เลือดไหลซึมออกมาเป็นทาง ทันใดนั้น เขาก็พุ่งเข้าใส่เสี่ยวไป๋ที่ยืนอยู่ด้านข้าง

ทันใดนั้น เสือดาวตัวใหญ่ก็พุ่งเข้าใส่อย่างดุเดือดจากด้านข้าง ตามมาด้วยหวังต้าหลี่และขงต้าจวงที่กำลังพุ่งเข้าใส่ด้วยปืนกล พลซุ่มยิงเฉิงหรูและหลินจื่อเฉิงก็รีบวิ่งขึ้นภูเขาข้างหน้าเช่นกัน พวกเขาปีนขึ้นไปบนก้อนหินสองก้อนทันที หมอบคลานอยู่ในซอกหลืบด้านบน และเล็งปืนไปยังภูเขาโดย

รอบ ทันใดนั้น ท้องฟ้าทางทิศตะวันออกที่อยู่ไกลออกไปก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม เมฆสีขาวราวปุยนุ่นบนยอดเขาดูเหมือนจะลุกเป็นไฟขึ้นมาอย่างกะทันหัน พระจันทร์ครึ่งเสี้ยวของพระอาทิตย์ขึ้นที่ลุกโชนปรากฏขึ้นอย่างกะทันหันจากด้านหลังยอดเขา พุ่งทะยานออกมาอย่างใจร้อน ภูเขาที่เคยมืดมิดในระยะไกลกลับอาบแสงสีทองอร่าม ทิวทัศน์อันมืดสลัวกลับสว่างขึ้นอย่างกะทันหัน

ร่างที่วิ่งพล่านอยู่บริเวณเชิงเขาหยุดลง เสียงกระทบกันของอาวุธและเสียงกระทบกันของอาวุธก็ค่อยๆ เงียบลง ที่เชิงเขา มีศพมากกว่าสิบศพนอนกระจัดกระจายอยู่ท่ามกลางโขดหิน ก้อนหินสีเทาเข้มที่ครั้งหนึ่งสะท้อนคราบเลือดสีแดงสด กลิ่นเลือดฉุนอบอวลไปทั่ว ว่า

นหลินหมอบอยู่ในรอยแยกบนเนินเขา เขาเห็นสมาชิกในทีมกำลังบุกเข้าใส่กลุ่มศัตรู เขาจึงยังไม่โผล่ออกมาจากเนินเขา เขายังคงหมอบอยู่หลังปืนไรเฟิลซุ่มยิง คอยจับตาดูการเคลื่อนไหวของศัตรูทุกด้าน หากศัตรูแยกตัวออกจากเสือดาวสามตัวและสมาชิกในทีม แล้วยกปืนขึ้น ประกายไฟจะพุ่งออกมาจากปากกระบอกปืน ในการต่อสู้ระยะประชิด เขาเชื่อมั่นว่าไม่มีกองกำลังติดอาวุธใดมีโอกาสต่อกรกับหน่วยคอมมานโดของเขา ซึ่งประกอบด้วยนักสู้ชาวจีนผู้เชี่ยวชาญ! เขา

ซ่อนตัวอยู่บนเนินเขา เฝ้าสังเกตการณ์การต่อสู้เบื้องล่าง คอยคุ้มกันเพื่อนร่วมรบอย่างลับๆ เขาถือปืนไรเฟิลซุ่มยิง คอยจับตาดูภูเขาโดยรอบอย่างใกล้ชิด เขาได้เรียนรู้จากทหารรับจ้างจิ้งจอกแดงผู้ล่วงลับไปแล้วว่า กลุ่มนักรบผู้ละโมบได้ปรากฏตัวขึ้นบนภูเขา พวกเขากระหายหาเศษอุกกาบาตอันล้ำค่า และกำลังลงมือสังหารอย่าง

โหดเหี้ยม เสียงปืนและแสงวาบในยามค่ำคืนคงจะปลุกเหล่าอันธพาลผู้ละโมบที่อยู่ใกล้เคียงให้ตื่นตัว พวกมันจะพุ่งเข้ามาเหมือนแมวดมกลิ่นปลา ดังนั้น เขาจึงคอยเฝ้าระวังภูเขาโดยรอบในแสงสลัวๆ ตลอดเวลา ป้องกันไม่ให้โจรเข้ามาใกล้สนามรบ ว่า

นหลินรู้ดีว่ากลุ่มติดอาวุธใดๆ ในพื้นที่ภูเขารกร้างแห่งนี้ล้วนจ้องจับจ้องไปที่กระเป๋าของคนอื่น และจะใช้กำลังสังหารทุกคนที่นี่ด้วยทุกวิถีทางที่จำเป็น เพื่อพยายามแย่งชิงสมบัติล้ำค่าเหล่านั้นจากกระเป๋าของคนอื่น

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *