by 
“พิษเล็กๆ เหรอ?”
ดวงตาของชูร่าร่างเล็กฉายแววประหลาดใจและโกรธ
เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าวันหนึ่งจะถูกมองต่ำเช่นนี้
“เจ้า… ปากร้ายกาจนัก! กล้าดียังไงมามองพิษของข้าแบบนั้น? ก็ได้! ถ้าอย่างนั้นก็ลืมโอกาสล้างพิษของเจ้าไปซะ! ข้าอยากเห็นเจ้ายอมจำนนต่อพิษของข้า!”
ชูร่าร่างเล็กคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว ดวงตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
เขาตัดสินใจแล้วว่าอย่างเลวร้ายที่สุด
เขากับหลินหยางจะต้องตายด้วยกัน! รอดูกันต่อไปว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะอ้อนวอนขอความเมตตาอย่างไรเมื่อพิษออกฤทธิ์ ในเมื่อชีวิตของเขาเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย!
แต่แล้ว หลินหยางก็เรียกเข็มมังกรหงเหมิงออกมาแทงเขาหลายครั้ง จากนั้นเขาก็หยิบยาออกมาหลายเม็ดแล้วยัดเข้าปาก
เสียงคราง…
ทันใดนั้นก็มีเสียงประหลาดดังออกมาจากท้องของหลินหยาง แล้วปากของเขาก็อ้าออก
ฟู่!
ก๊าซสีเขียวเข้มพุ่งออกมา
ชูร่าร่างเล็กตกตะลึง
ก๊าซพิษนี้คือพิษที่เขาฉีดเข้าไปในร่างกายของหลินหยาง!
ตอนนี้มันถูกขับออกมาหมดแล้ว…
นี่ไม่ได้หมายความว่าหลินหยางได้ล้างพิษเขาแล้วจริงๆ เหรอ?
“เป็นไปไม่ได้! เจ้า…เจ้ารักษาพิษของข้าได้อย่างไร? เจ้ารู้ได้อย่างไรว่ายาแก้พิษ? เป็นไปไม่ได้!”
ชูร่าร่างเล็กไม่อาจยอมรับได้
หลินหยางพ่นลมออกจมูกอย่างเย็นชา “ทักษะการแพทย์ของเจ้าก็ธรรมดา พิษที่เจ้าสร้างขึ้นก็น่าขัน แปลกหรือที่ข้ารักษาเจ้าได้?”
“เจ้า!”
ชูร่าร่างเล็กโกรธจัด จากนั้นกัดฟันคำราม “อย่าได้ยโสโอหังนัก! หลินหยาง! ทักษะการแพทย์ของเจ้าเทียบข้าไม่ได้เลย!”
เขาพลิกฝ่ามือ เตรียมปล่อยพลังโจมตีอีกครั้ง
หลินหยางมองอย่างเฉยเมย ไม่ขยับเขยื้อน
ละอองหมอกสีแดงเลือดรวมตัวกันบนฝ่ามือของชูร่าร่างเล็ก ก่อนจะไหลลงมาตามแขนราวกับสายน้ำ ก่อนจะไหลลงมาเหนือศีรษะในที่สุด
“ดูพิษของข้าพันชีวิตพันความตาย!”
ทันทีที่คำพูดของเขาหลุดออกไป พลังพิษที่รวมร่างกันก็ระเบิดออก กระจายเป็นระลอกคลื่น
หลินหยางผู้อยู่ใกล้ที่สุด ถูกพลังพิษโจมตีเข้าเต็มๆ ร่างกายของเขาอาบไปด้วยพิษโลหิตราวกับชายผู้กระหายเลือด
“กัดกร่อน! บุก! หลินหยาง! เจ้าต้านทานพิษโลหิตนี้ไม่ได้!”
ชูร่าคำรามด้วยสีหน้าดุร้าย
ราวกับว่าหลินหยางได้วางยาพิษวิญญาณไปแล้ว!
ทันใดนั้น ร่างกายของหลินหยางก็สั่นสะท้าน
ปัง!
พิษโลหิตปริมาณมหาศาลในร่างกายของเขากระเด็นกระจาย พุ่งเข้าใส่ชูร่าโดยตรง
ผู้ฝึกตนร่างเตี้ยตกใจสุดขีด เขารีบหยิบเข็มเงินออกมาแทงทะลุร่าง
ไม่นานพิษในร่างกายก็หลุดลอกออกมาเอง ขับพิษพิษ
ออกมา หลินหยางเห็นดังนั้น หยิบเข็มมังกรหงเหมิงออกมาแทงทะลุร่างตัวเอง
พิษในร่างกายก็หลุดลอกออกมาเช่นกัน อย่างที่คาดไว้
“เจ้าแอบเรียนรู้วิธีขับพิษของข้างั้นหรือ?” ชูร่าร่าง
เตี้ยรู้สึกตัวขึ้นมาทันที และโกรธจัดขึ้นมาทันที
“แล้วไง?”
หลินหยางพูดอย่างใจเย็น “วิธีขับพิษของเจ้ามันง่ายเกินไป ข้าจะหาทางรู้เอง!”
“เจ้า… ไอ้สารเลว!”
ชูร่าร่างเตี้ยคำรามพลางวางยาพิษอีกครั้ง เขาต่อยหลินหยางกลางอากาศ
หมอกปริมาณมหาศาลพุ่งออกมาจากหมัด ห่อหุ้มเขาไว้ จากนั้นราวกับถูกดึงดูดเข้าหาหลินหยาง หมอกก็แทรกซึมเข้าสู่ร่างกายของเขา
ช่างเป็นพิษที่แปลกประหลาดและเจ้าเล่ห์เสียจริง!
ต้องยอมรับว่าถึงแม้ชูร่าตัวเตี้ยคนนี้จะมีพลังต่อสู้ไม่มากนัก แต่ทักษะการวางยาพิษของเขานั้นซับซ้อนมาก
แต่หลินหยางก็ไม่ใช่คนโง่ เขาจ้องมองชูร่าตัวเตี้ยแล้วพุ่งตัวไปข้างหน้าทันที คว้ากริชกระดูกแทงเข้าที่ตัวเอง จากนั้นก็กระชากมันกลับเข้าที่เนื้อของชูร่าตัวเตี้ย
ความเร็วของเขานั้นมหาศาลจนชูร่าตัวเตี้ยไม่มีเวลาตอบโต้ก่อนจะถูกโจมตีอีกครั้ง
“พิษของเจ้าแทรกซึมเข้าสู่กระแสเลือดของข้าโดยตรง บัดนี้กริชกระดูกที่เปื้อนเลือดของข้า กำลังแทงทะลุตัวเจ้า เจ้าก็ถูกวางยาพิษเช่นกัน ถอนพิษ!”
หลินหยางพูดอย่างใจเย็น
หน้าอกของชูร่าตัวเตี้ยแทบจะระเบิดด้วยความโกรธ แต่เขาสงบลงอย่างรวดเร็วและพูดด้วยดวงตาที่หรี่ลงว่า “หลิน อย่าประมาท พิษของข้ารักษาไม่ง่ายเหมือนเมื่อก่อน!”
พูดจบเขาก็กางแขนออกและปล่อยเข็มนับพันออกมา
แทบจะปล่อยเข็มทุกเข็มที่อยู่บนตัวออกมา
ยิ่งไปกว่านั้น เขายังแปลงพลังชี่ของเขาเป็นเข็ม ควบแน่นพลังปราณอีกหลายหมื่น
ทันใดนั้น ศีรษะของชูร่าร่างเตี้ยก็ปกคลุมไปด้วยเข็ม
ราวกับทิ่มแทงทะลุฟ้า!
“อยากเรียนรึ? คอยดูให้ดี!”
ชูร่าร่างเตี้ยหัวเราะ ก่อนจะปล่อยแขนลง
ซวบ! ซวบ! ซวบ! ซวบ…
เข็มเงินจำนวนมากพุ่งลงมาราวกับหยาดฝน ทิ่มแทงร่างกายของเขา
ในชั่วพริบตา ร่างของชูร่าร่างเตี้ยก็ปกคลุมไปด้วยเข็มเงิน หนาแน่นกว่าหนามเม่น
เมื่อเข็มเหล่านี้ร่วงหล่น พิษในร่างกายของชูร่าร่างเตี้ยก็หายไป
เขารีบกระจายเข็มอากาศ เก็บมันลง แล้วมองหลินหยางด้วยรอยยิ้ม
“เป็นอย่างไรบ้าง? ได้เรียนรู้แล้วหรือ?”
หลินหยางเงียบไป