by 
ร่างของชูร่าทั้งห้าแข็งทื่อ ราวกับกระดูกถูกแช่แข็งอยู่ในชั้นน้ำแข็ง ทุกครั้งที่พวกเขาพยายามขยับ เสียงกรอบแกรบก็ดังก้องออกมาจากร่าง
นี่คือเสียงกระดูกหัก สีหน้า
ของชูร่าผู้สั้นเคร่งขรึม เขาดีดนิ้วทันที พยายามฟื้นฟูร่างของชูร่าทั้งห้า
แต่ไม่ว่าเขาจะใช้ทักษะอย่างไร มันก็ไร้ประโยชน์
หลินหยางก้าวไปข้างหน้า เดินผ่านร่างทั้งห้าอย่างไม่คาดคิด ก่อนจะค่อยๆ เข้าใกล้ชูร่าผู้สั้น
“อะไร…เจ้าทำอะไรกับพวกเขา”
ชูร่าผู้สั้นถอยหนีด้วยความกลัว เสียงสั่นเครือ
“ข้าแค่ช่วยเจ้ารักษาพวกเขา!”
หลินหยางพูดอย่างใจเย็น
“รักษา…รักษา?”
สีหน้าของชูร่าผู้สั้นเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ราวกับรู้ตัวอะไรบางอย่าง เขามองหลินหยางอย่างสั่นเทา “เจ้า…เจ้ากำลังบอกว่า…ข้าไม่ได้ทำร้ายพวกเขา?”
“ใช่ ข้าไม่ได้ทำร้ายพวกเขาเลย ข้าแค่กดจุดฝังเข็มให้ดูเหมือนบาดเจ็บ! แล้วเจ้าก็เติมพลังวิญญาณให้พวกมันด้วยพลังที่สามารถรักษาอวัยวะภายในและเนื้อหนัง ข้ากำลังช่วยเจ้าเติมพลังวิญญาณให้พวกมัน!” หลินหยางกล่าว
เมื่อชูร่าตัวเตี้ยได้ยินดังนั้น เขาชี้ไปที่หลินหยางด้วยนิ้วที่สั่นเทาและพูดไม่ออกอยู่นาน
หากเป็นเช่นนั้น ร่างกายของชูร่าทั้งห้าก็คงเต็มไปด้วยพลังวิญญาณมากมายแล้ว
หากพลังวิญญาณไม่ถูกปลดปล่อยออกมา ร่างกายของพวกเขาจะถูกกัดกร่อนและถูกบีบเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยด้วยพลังวิญญาณ!
นี่คือผลของการรักษาที่มากเกินไป!
ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาขยับไม่ได้ กระดูกของพวกเขาหักเมื่อขยับ แต่พวกเขาก็ไม่ล้มลง
เพราะการเคลื่อนไหวใดๆ ก็ตามที่พวกมันทำในตอนนี้ พลังวิญญาณจะบดขยี้อวัยวะภายในและกระดูก แต่พลังวิญญาณจะเติมเต็มช่องว่าง ค้ำจุนส่วนที่หัก และป้องกันไม่ให้พวกเขาล้มลง
วิธีเดียวที่จะช่วยพวกเขาได้ในตอนนี้คือการดูดพลังวิญญาณทั้งหมดจากคนเหล่านี้
แต่ด้วยพลังจิตวิญญาณมหาศาลขนาดนี้ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสำเร็จได้หากปราศจากพลังสามถึงห้าชั่วโมง!
คนทั้งห้าคนนี้ในตอนนี้จะพังทลายลงทันทีที่สัมผัส!
ไม่มีทางช่วยพวกเขาได้เลย!
“ทักษะการแพทย์ของเจ้าน่าประทับใจหรือไม่”
หลินหยางถามเสียงแหบพร่าพลางจ้องมองไปที่ชูร่าร่างเตี้ย
ดวงตาของชูร่าร่างเตี้ยฉายแววโกรธเกรี้ยว เขาคำรามลั่น ชักกริชกระดูกออกมาพุ่งเข้าใส่หลินหยาง
แม้ทักษะการแพทย์ของเขาจะน่าประทับใจ แต่วิธีการสังหารของเขากลับด้อยกว่าชูร่าคนอื่นๆ อย่างมาก ก่อนที่กริชจะทันได้ฟาดฟัน หลินหยางคว้าข้อมือของเขาไว้แล้วแทงเข้าที่หลัง
ฟู่!
กริชแทงทะลุร่างของชูร่าร่างเตี้ยได้อย่างง่ายดาย
แม้ร่างของชูร่าร่างเตี้ยจะน่าเกรงขาม แต่กริชเล่มนี้ที่ตีขึ้นจากกระดูกนิ้วของเย่เหยียนกลับสามารถแทงทะลุร่างของหลินหยางได้ แล้วมันจะพลาดแทงทะลุเนื้อหนังของเขาได้อย่างไร?
“อ๊ะ!”
ชูร่าร่างเตี้ยสะดุ้งด้วยความเจ็บปวด จ้องมองหลินหยางด้วยความตกตะลึง “อย่า…อย่าฆ่าข้า! บอกเลย! พิษในตัวเจ้าถูกกำจัดพิษโดยข้าเพียงผู้เดียว หากเจ้ากล้าฆ่าข้า ข้ารับรองว่าเจ้าไม่รอดแน่ เราจะฝังไปด้วยกัน!”
“เจ้ากำจัดพิษได้จริงหรือ? ข้าไม่เชื่อ! ลองกำจัดพิษตัวเองดูก่อนสิ!”
หลินหยางส่ายหัว
มีดสั้นกระดูกถูกพิษร้ายแรงผสมอยู่ และการโจมตีครั้งก่อนก็ทำให้ซูร่าตัวเตี้ยติดพิษเช่นกัน ซูร่า
ตัวเตี้ยจ้องมองหลินหยางอย่างตั้งใจ กัดฟันแน่นพลาง
พูดว่า “เอาล่ะ ข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นเอง!” เขากลืนยาเม็ดลงไปหลายเม็ด ก่อนจะใช้เข็มฉีแทงทะลุร่าง
ไม่นานพิษในร่างกายของซูร่าตัวเตี้ยก็สลายไป เขาเยาะเย้ยพลางกัดฟัน “งั้นหรือ? พิษในตัวข้าหายไปแล้ว ใช่ไหม?”
“ใช่!”
หลินหยางพยักหน้า
“ถ้าอย่างนั้น ข้าขอให้เจ้าปล่อยข้าและสหายของข้าทันที ไม่เช่นนั้นข้าจะไม่กำจัดพิษให้เจ้า! เจ้าตายแน่!”
ชูร่าตัวเตี้ยแสยะเยาะเย้ย ดวงตาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
แต่หลินหยางเหลือบมองเขาเล็กน้อย
“ถอนพิษข้า? เจ้าคู่ควรกับมันหรือไม่?”
ชูร่าตัวเตี้ยตกตะลึง “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”
“พิษเล็กน้อยเช่นนี้ มันจะทำอันตรายข้าได้อย่างไร?”
หลินหยางพ่นลมหายใจอย่างฝืนๆ