by 
รัศมีของร่างทั้งหกนี้ช่างน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก แค่ยืนอยู่ตรงนั้นก็แทบขาดใจ!
เจ้าเมืองหนานหลี่ถอยหลังไปครึ่งก้าว ไม่กล้าก้าวไปข้างหน้า
“หกคนนี้…น่าสะพรึงกลัวจริงๆ!”
เจ้าคฤหาสน์หยุนเซียวอุทานด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“นี่คือเจ็ดชูราแห่งวิหารเทพสวรรค์!”
ทันใดนั้น อู๋หงก็เดินเข้ามาใกล้ จ้องมองร่างทั้งหก ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ทว่าแฝงไปด้วยความสับสน “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเจ็ดชูราหายไปหนึ่ง?”
“เพราะเจ็ดชูราหนึ่งคือเจวี๋ยหมิงตายไปแล้ว!”
หลินหยางพูดอย่างไร้อารมณ์ ก้าวไปข้างหน้า
“อะไรนะ? ตายแล้ว?”
อู๋หงตกใจ ขณะที่กำลังจะถามหลินหยางว่าเขารู้ได้อย่างไร เขาก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ทันใด และมองเขาด้วยความตกตะลึง “หรือว่า… เจ้าฆ่าพวกมัน?”
พลังของเจ็ดชูรานั้นเกินกว่าคนธรรมดาจะเอื้อมถึง
แม้แต่ผู้นำตระกูลอันทรงพลังอย่างเจ้าคฤหาสน์หยุนเซียวและเจ้าเมืองหนานหลี่ก็อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา แม้
อู๋หงจะเผชิญหน้ากับพวกเขา เขาก็สามารถเอาชนะพวกเขาได้ด้วยทักษะบางอย่าง และเขาทำได้เพียงเอาชนะพวกเขาเท่านั้น ไม่สามารถฆ่าพวกเขาได้
ด้วยพลังของเจ็ดชูร่า การหลบหนีจึงง่ายเกินไป!
เธอหยุดพวกเขาไม่ได้!
แต่หลินหยางกลับฆ่าชูร่าได้งั้นหรือ?
เป็นไปไม่ได้!
“หรือว่าพลังของคนผู้นี้… เหนือกว่าข้า?”
อู๋หงไม่อาจยอมรับความจริงข้อนี้ได้
“เจ้าคือหลินหยางหรือ?”
ทันใดนั้น ชายคนหนึ่งจากเจ็ดชูร่าก็พูดอย่างเย็นชา
“ดูเหมือนเจ้าจะยังไม่ลืมข้า!”
หลินหยางพูดอย่างใจเย็น
“เมื่อก่อนเจ้าบุกเข้าไปในวิหารเทพสวรรค์ของเราเพียงลำพัง สังหารผู้คนของเราไปเกือบร้อยคน แล้วก็จากไป! เราจะลืมเจ้าได้อย่างไร?”
ชายคนนั้นพูดเสียงแหบพร่า
อู๋หงเงียบไป
เจ้าเมืองหนานหลี่ เจ้าคฤหาสน์หยุนเซียว และคนอื่นๆ ต่างตกตะลึง
พวกเขาได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับการที่หลินหยางถูกบังคับให้เข้าไปในวิหารเทพสวรรค์ แต่พวกเขาไม่อยากจะเชื่อและไม่มีการยืนยันใดๆ เลย
บัดนี้ เมื่อได้ยินจากปากของเจ็ดชูร่า พวกเขาต่างตกตะลึงอย่างที่สุด
“เย่เหยียนอยู่ไหน”
หลินหยางชักดาบธรรมชาติออกมา เดินช้าๆ เข้าหาเขา แล้วถาม
“เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้พบองค์พระผู้เป็นเจ้า และห้ามตั้งคำถามใดๆ ทั้งสิ้น! หลินหยาง! เจ้าได้ยั่วยุวิหารเทพสวรรค์ของข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่าและขัดขวางมัน วันนี้เจ้าต้องตายที่นี่!”
ชายคนนั้นพูดเสียงแหบพร่า ก่อนจะเหวี่ยง
แขน บูม!
สายฟ้าสองสายปรากฏขึ้นระหว่างมือของเขา
เมื่อมองดูใกล้ๆ พวกมันคือหนามแหลมสองอัน!
มังกรเงินหมุนวนอยู่รอบหนามแหลม เปล่งประกายระยิบระยับดุจสายฟ้า ส่องประกายระยิบระยับ
“ต้องการกักขังข้าหรือ? เจ้าต้องพิสูจน์ฝีมือของเจ้า!”
หลินหยางพูดอย่างใจเย็น
“ฆ่า!”
ชายคนนั้นตะโกน ร่างกายของเขาขยับอย่างกะทันหัน ร่างปีศาจราวกับมังกรสายฟ้าพุ่งทะลุอากาศ พุ่งเข้าใส่หลินหยาง
“บุก!”
เจ้าเมืองหนานหลี่ตะโกน
“ไม่ต้องขยับ! เตรียมตัวเร็ว! ข้าจะจัดการคนพวกนี้เอง!”
หลินหยางตะโกน พุ่งเข้าใส่ด้วยดาบประจำตัว เข้าปะทะกับเหล่าซูร่าทั้งหกอย่างไม่คาดคิด
เจ้าเมืองหนานหลี่และลูกน้องสั่นสะท้าน
“รีบเตรียมตัวเร็วเข้า?”
“หลิน ผู้นำพันธมิตร ท่านหมายถึง…ตรงนี้งั้นหรือ?”
“ใช่! อย่าลังเล! เร็วเข้า!”
หลินหยางตะโกนอย่างเย็นชา เรียกเข็มมังกรหงเหมิงออกมาและถือมันไว้
เมื่อเห็นเช่นนี้ เจ้าเมืองหนานหลี่จึงไม่กล้าลังเลอีกต่อไป เขาโบกมือด้วยท่าทางอันทรงพลัง
ทุกคนรีบหยิบเครื่องมือแปลกๆ ออกมาจากที่ของตน วางลงบนพื้น แล้วเริ่มทำงาน
“เจ้ากำลังทำอะไรอยู่? วิหารเทพสวรรค์อยู่ใกล้แค่นี้เอง! ทำไมเจ้าไม่รีบโจมตีล่ะ?”
อู๋หงถามด้วยความงุนงง
แต่ไม่มีใครตอบเธอตอนนี้!
“เจ้า…”
อู๋หงโกรธจัด
เธอ ผู้นำตระกูลผู้ทรงพลัง กลับถูกคนเหล่านี้เมินเฉย?
ช่างน่าสะพรึงกลัวเสียจริง!
เธอเหลือบมองวิหารเทพสวรรค์ แล้วครุ่นคิดพลางหายตัวไปในฝูงชนอย่างเงียบๆ ก่อนจะหายตัวไปในไม่ช้า
ขณะเดียวกัน การต่อสู้อันดุเดือดก็ปะทุขึ้นในฝั่งของหลินหยาง
แม้ดาบเทียนเฉิงจะสังหารไม่ได้ แต่พลังของมันกลับน่าสะพรึงกลัว เหมาะอย่างยิ่งสำหรับการสกัดกั้นการโจมตีของศัตรู เข็ม
มังกรหงเหมิงแปรเปลี่ยนเป็นลำแสงนับไม่ถ้วน หมุนวนรอบตัวเขา
เมื่อใดก็ตามที่มีคนเข้าใกล้ เข็มมังกรดูเหมือนจะรับรู้และโจมตีพร้อมกัน ทำให้พวกเขาตั้งตัวไม่ทัน
“สายฟ้า!”
อสูรสาวตะโกนออกมา ฟาดแส้อย่างรวดเร็วดุจสายฟ้า
ทันใดนั้น สายฟ้าหลายสายก็พุ่งลงมาจากฟากฟ้า ฟาด
แส้และพุ่งเข้าใส่หลินหยาง หลินหยางไม่หลบ แต่เอื้อมมือคว้าแส้ไว้ แล้วดึงกลับอย่างสุดกำลัง
อสูรสาวที่ไม่ทันตั้งตัวก็พุ่งเข้าหาหลินหยางพร้อมกับแส้ ดวงตา
ของหลินหยางจ้องมอง จิตสังหารลุกโชน นิ้วทั้งห้าของเขาราวกับกรงเล็บ แทงทะลุหัวใจของอสูรสาว
ฟุ่บ!
นิ้วของเขาสอดเข้าไปในร่างกาย เพียงสะบัดนิ้ว
พลังจากปลายนิ้วก็แผ่กระจายราวกับกระแสไฟฟ้าผ่านอวัยวะภายในของอสูรสาว บดขยี้มันทันที อสูร
สาวกระอักเลือดและสิ้นใจในทันที
“เยี่ยม!”
เจ้าเมืองหนานหลี่และสหายที่เฝ้ามองจากด้านหลังต่างดีใจอย่างสุดซึ้ง
“โอ้พระเจ้า ผู้นำของเราช่างน่าเกรงขามนัก แม้แต่อสูรทั้งเจ็ดแห่งวิหารเทพสวรรค์ยังสังหารได้อย่างง่ายดายเลยหรือ?”
สมาชิกพันธมิตรต่างตกตะลึง จ้องมองหลินหยางด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
“โอ้ ผู้นำของเราช่างพิเศษจริง ๆ! คนอื่น ๆ รอดชีวิตจากสุสานเทพสูงสุดมาแล้ว!”
เจ้าเมืองหนานหลี่กล่าวอย่างภาคภูมิใจ แต่ยังคงแฝงความเสียใจไว้
เขารู้ว่าหลินหยางแทบไม่มีความรักต่อลูกสาวของเขาเลย หากลูกสาวของเขาแต่งงานกับหลินหยางได้ ด้วยพละกำลังของเขา เมืองหนานหลี่ก็ใกล้จะก้าวขึ้นสู่อำนาจสูงสุดแล้ว
ตอนนี้มันดูเหมือนเป็นเพียงความฝัน…
พลังของหลินหยางนั้นหาที่เปรียบมิได้ หลังจากสังหารอสูรไปหนึ่งตน เขาก็พุ่งเข้าใส่อสูรที่เหลืออีกห้าตนทันทีโดยไม่หยุด
แรงกดดันที่ถาโถมใส่ทุกคนทวีความรุนแรงขึ้น พวกเขาจึงถอยทัพ…