by อู๋หงไม่ได้ส่งใครเข้าร่วมการแข่งขันที่เรียกว่า “ศึกชิงดินแดน” นี้ แม้จะรู้ว่า “ดาบธรรมชาติ” คือรางวัล แต่เธอก็ปฏิเสธที่จะส่งไป
แม้ว่าอู๋ซานและเหลยเจ๋อเทียนเก่อจะมีพละกำลังที่แตกต่างกันอย่างมาก แต่ทั้งคู่ก็ดูเหมือนจะมีพลังพิเศษ การส่งใครไปร่วมการแข่งขันย่อมนำความอับอายมาสู่อู๋ซาน
กระนั้น อู๋หงก็รู้ดีเกี่ยว
กับศึกชิงดินแดน เพราะการแข่งขันครั้งนี้ยิ่งใหญ่อลังการ
อู๋หงรู้ว่าเพื่อรักษาความยุติธรรมในการแข่งขันชิงดินแดนรอบสุดท้าย เหลยเจ๋อเทียนเก่อได้จัดรูปแบบการพลิกผัน เมื่อมีผู้บาดเจ็บ พวกเขาจะเข้าสู่รูปแบบการพลิกผันเพื่อการต่อสู้ครั้งต่อไป
แต่เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าหลินหยางจะเชี่ยวชาญรูปแบบการพลิกผันนี้
“คนผู้นี้เข้าร่วมรูปแบบการพลิกผันระหว่างการชิงดินแดนและเชี่ยวชาญมัน…”
“ต้องใช้พรสวรรค์แบบไหนกัน?”
“ตัวประหลาด? อัจฉริยะ?”
อู๋หงอุทาน
ทุกคนรู้ว่าเย่เหยียน เซียนแห่งวิหารเทพสวรรค์ เป็นอัจฉริยะที่หาที่เปรียบไม่ได้
บัดนี้ดูเหมือนว่าหลินหยางก็มีความสามารถไม่แพ้เย่เหยียน อู๋
หงมองหลินหยาง ดวงตาของเขาสว่างไสวขึ้น
เธอไม่ถามอะไรอีก เพียงแต่หาที่ยืน นั่งขัดสมาธิ และเริ่มรักษาบาดแผล
หลายคนในเมืองหนานหลี่เห็นอู๋หง และทุกคนก็พูดถึงเรื่องนี้อยู่ครู่หนึ่ง
“ท่านชาย ทำไมหญิงคนนี้ถึงขึ้นเรือมา? ถ้านางมาก่อเรื่องล่ะจะทำยังไง?”
หนานซิงเอ๋อรีบไปหาหลินหยางทันทีและถามอย่างกังวล
“ไม่ต้องห่วง นางไม่มาก่อเรื่องหรอก ถึงแม้ข้าจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พันธมิตรอู่ซานพ่ายแพ้แล้ว นางไม่ยอมไป ปล่อยนางไปเถอะ”
หลินหยางยังคงยุ่งอยู่กับงานบนเรือยักษ์ จึงพูดกับหนานซิงเอ๋อ
“แต่หญิงเหม็นคนนี้เคยปฏิบัติกับพวกเราแบบนี้มาก่อน… ทำไมท่านไม่แก้แค้นนางเสียที?”
หนานซิงเอ๋อไม่ยอมแพ้
หลินหยางยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัว “ซิงเอ๋อร์ ข้ามาที่ดินแดนเงียบงันครั้งนี้ก็เพื่อจัดการกับวิหารแห่งเทพเจ้าเท่านั้น ข้าไม่อยากสร้างปัญหาด้วยเรื่องอื่น แค่อดทนไว้ถ้าเจ้าทำได้!”
“แต่…”
หนานซิงเอ๋อลังเล ก่อนจะกลืนความโกรธของตนเองลงไปในที่สุด
หัวเว่ยเว่ยที่กำลังดึงใบเรืออยู่ใกล้ๆ เห็นดังนั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ยังคงเงียบ
“หัวหน้าพันธมิตร พวกเรากำลังจะเข้าสู่ทะเลสาบเทียนเสินแล้ว!”
ทันใดนั้น หัวหน้าคฤหาสน์หยุนเซียวก็เดินเข้ามาหา กำหมัดแน่น
“หัวหน้า คนของท่านพบอะไรบ้าง?” หลินหยางถามทันที
“ไม่มีใครอยู่ที่นี่!”
หัวหน้าคฤหาสน์หยุนเซียวยิ้ม “ทุกอย่างเป็นไปตามที่เจ้าคาดไว้ หัวหน้าพันธมิตร วัดเทียนเสินไม่มีแนวป้องกันใดๆ บนทะเลสาบเทียนเสิน!” “
ใช่แล้ว วัดเทียนเสินคงคาดไม่ถึงว่าเราจะโจมตีจากที่นี่ เพราะทะเลสาบนี้กว้างใหญ่และเชื่อมต่อกับทะเล ผู้ที่ขาดพลังปราณคงไม่สามารถนำทางผ่านทะเลสาบนี้ได้!”
หลินหยางพยักหน้าและโบกมือ “สั่งการ เร่งมือ!”
“ครับท่าน!”
หัวหน้าคฤหาสน์หยุนเซียวออกคำสั่งทันที
เรือขนาดใหญ่หลายสิบลำ ขับเคลื่อนด้วยพลังชี่ของผู้ทรงพลัง พุ่งทะยานไปข้างหน้าราวกับเรือเร็ว
ขณะเดียวกัน…
วู้!
เสียงแตรดังก้องไปทั่วสวรรค์และผืนดิน ดังก้องไปทั่ว ทุก
คนตัวสั่น ดวงตาเบิกกว้างพร้อมกัน
“นี่คือเสียงแตรโจมตี!”
คฤหาสน์หยุนเซียว กลับมาตั้งสติได้อีกครั้ง กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกว่า “หลิน หัวหน้าพันธมิตร ข้าคิดว่าศาลาเหลยเจ๋อเทียน… ได้เปิดฉากโจมตีทั่วไปแล้ว!”
หลินหยางขมวดคิ้ว พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม
ในไม่ช้า เรือขนาดใหญ่หลายสิบลำก็เข้าสู่ทะเลสาบเทียนเสิน
ทะเลสาบเทียนเสินกว้างใหญ่ราวกับกระจก งดงามตระการตา ด้านหนึ่งเป็นพรมแดนทะเลอันกว้างใหญ่ อีกด้านซ่อนตัวอยู่ติดกับหน้าผาสูงชันของภูเขาเทียนเสิน หน้าผาสูงตระหง่านหลายร้อยเมตร แม้แต่การปีนขึ้นไปก็ยังต้องใช้ความพยายามอย่างมาก
“ดึงเรือเข้าใกล้หน้าผา เตรียมตัวเข้าสู่ภูเขาเทียนเสิน!”
หลินหยางตะโกน!
“ตกลง!”
ฝูงชนโห่ร้อง
เรือขนาดใหญ่พุ่งชนหน้าผา…