by 
จากนั้นเฉินเฟิงก็พาทุกคนเข้าสู่ดอกบัวประจำวันเกิดของเขา และสร้างพื้นที่แยกให้แต่ละคน จากนั้นเขาก็เร่งเวลาขึ้นหนึ่งพันเท่า ทำให้ทุกคนสามารถฝึกฝนโดยใช้ผลของดอกบัวประจำวันเกิดของตนได้
เหล่าจักรพรรดิเต๋าอมตะที่รวมตัวกันอยู่รอบตัวเขาเกือบทั้งหมดล้วนเป็นผู้ที่เคยก้าวข้ามผ่านขอบเขตจักรพรรดิเต๋าอมตะมาเป็นเวลานานแล้ว บางคนได้ใช้ศักยภาพของตนจนหมดสิ้นแล้วและสามารถฝึกฝนมาถึงระดับนี้ได้ก็ด้วยความพยายามของตนเองเท่านั้น บางคนยังคงมีศักยภาพอยู่แต่ถูกจำกัดด้วยทรัพยากรและวิธีการฝึกฝนของจักรวาลนี้ ทำให้ไม่สามารถพัฒนาต่อไปได้ ยกตัวอย่างเช่น จักรพรรดิเซียนหยูไม่ได้เป็นผู้ฝึกฝนจากจักรวาลแห่งความโกลาหล ซึ่งทำให้การฝึกฝนของเขายากลำบากอย่างยิ่ง โชคดีที่เขาได้ฝึกฝนจนถึงระดับสมบูรณ์ของจักรพรรดิเซียนระดับห้าแล้ว และไม่จำเป็นต้องพึ่งพากฎของเต๋าสวรรค์ในการฝึกฝนอีกต่อไป มิฉะนั้นแล้ว สิ่งนี้เพียงอย่างเดียวก็คงขัดขวางไม่ให้เขาพัฒนาต่อไปได้
หลังจากเข้าไปในพื้นที่ดอกบัวนาตาลแล้ว จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ซวนหยูก็รู้สึกสับสนในตอนแรก แต่เนื่องจากพวกเขาทั้งหมดเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีทักษะสูง พวกเขาจึงตระหนักได้อย่างรวดเร็วถึงธรรมชาติที่น่ากลัวของพื้นที่นี้ และรู้ว่าคำสัญญาของเฉินเฟิงกับพวกเขาไม่ใช่เรื่องตลกอย่างแน่นอน
“มันใช้งานได้จริง!”
“ผลนี้ทำให้ข้าสามารถบรรลุถึงภาวะแห่งการตรัสรู้ได้ตลอดเวลา ความสงสัยมากมายที่เคยรบกวนข้าก่อนหน้านี้ก็หมดไป ยิ่งไปกว่านั้น ต้นกำเนิดของจักรวาลที่นี่มีมากมายเหลือเกิน แม้ว่าจะไม่ใช่ต้นกำเนิดของจักรวาลแม่ของเรา แต่เราก็ได้มาถึงที่นี่แล้ว ความหวังที่จะกลับคืนมานั้นริบหรี่มาก การบ่มเพาะพลังแห่งต้นกำเนิดไว้ที่นี่ย่อมดีกว่า นอกจากนี้ ข้าเชื่อว่าจักรวาลทั้งสามจะสามารถรวมเป็นหนึ่งเดียวภายใต้พระหัตถ์ของอาจารย์ในอนาคตได้อย่างแน่นอน เมื่อจักรวาลทั้งสามนี้รวมกันแล้ว พวกมันจะกลายเป็นจักรวาลใหม่ที่ทรงพลัง แข็งแกร่งกว่าจักรวาลแม่ของข้าก่อนหน้านี้มาก การติดตามอาจารย์ อนาคตจะไร้ขีดจำกัด!”
“ท่านอาจารย์ของข้าเปรียบเสมือนบิดามารดาคนที่สองของข้า ข้าไม่อาจตอบแทนพระคุณนี้ได้เลย ข้าจะอุทิศตนเพื่อท่านตราบจนลมหายใจสุดท้าย!”
“โอ้โห ข้าติดอยู่ในดินแดนที่สามของจักรพรรดิอมตะมา 860 พันล้านปีเต็มแล้ว ข้าคิดว่านี่คงเป็นครั้งสุดท้ายสำหรับชีวิตที่เหลือของข้า แต่ตอนนี้มีความหวังที่จะก้าวไปสู่ดินแดนที่สี่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น ข้ารู้สึกว่าไม่เพียงแต่ดินแดนที่สี่เท่านั้น แต่ดินแดนที่ห้า หรือแม้แต่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เต๋า ก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม!”
“ถูกต้องแล้ว อาจารย์เพิ่งได้เป็นเจ้าแห่งจักรวาล จักรวาลทั้งสามยังไม่รวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์ และทุกสิ่งจำเป็นต้องได้รับการสร้างขึ้นใหม่ หากเราต่อสู้ด้วยกำลังทั้งหมดและสร้างคุณงามความดีในเวลานี้ เมื่ออาจารย์กลายเป็นเจ้าแห่งจักรวาลทั้งสาม ทำไมเราต้องกังวลว่าจะไม่ได้รับผลตอบแทน รางวัลของเจ้าผู้ยิ่งใหญ่แห่งจักรวาลนั้นไม่คุ้มค่าที่จะเอ่ยถึง แม้แต่สำหรับนักบุญเต๋าผู้ไม่มีใครเทียบได้!”
ในสายตาของหลายๆ คน นักบุญเต๋าผู้สูงสุดคือสิ่งมีชีวิตที่สูงส่งและไม่อาจพ่ายแพ้ ไม่ว่าจะอยู่ในจักรวาลแห่งความโกลาหลหรือจักรวาลดั้งเดิมก็ตาม
อย่างไรก็ตาม นั่นเป็นเพราะสถานะปัจจุบันของทั้งสามจักรวาล ในจักรวาลปกติ เซียนเต๋าผู้ยิ่งใหญ่มีตำแหน่งอันทรงเกียรติ แต่ท่านก็ไม่ได้ไร้เทียมทาน เพราะจักรวาลที่สมบูรณ์ย่อมมีเจ้าของ คือผู้ที่อยู่เหนือทุกสิ่งอย่างแท้จริง
ต่ำกว่าองค์เทพแห่งจักรวาล มีสิ่งมีชีวิตอีกมากมายที่เป็นรองเพียงองค์เทพแห่งจักรวาล ตัวอย่างเช่น มีเทพครึ่งขั้นที่เชี่ยวชาญจักรวาลที่ไม่สมบูรณ์ หรือสิ่งมีชีวิตทรงพลังที่ฝึกฝนจักรวาลขนาดเล็ก เชี่ยวชาญวิชาลับต้องห้าม หรือมีสมบัติเวทมนตร์ระดับจักรวาลบางอย่าง เช่น สมบัติระดับดอกบัวเกิด สิ่งเหล่านี้เพียงพอที่จะทำให้นักบวชเต๋าทั่วไปมีพลังต่อสู้ระดับสูงได้
สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่มีใครกล้าคิดมาก่อน แต่หลังจากสัมผัสถึงพลังของพื้นที่ดอกบัวเกิดของตน ทุกคนก็ตื่นเต้นและรอไม่ไหวที่จะรีบออกไปต่อสู้เพื่อเฉินเฟิง
นี่คือผลลัพธ์ที่เฉินเฟิงต้องการอย่างแท้จริง แม้ว่าชีวิตของคนเหล่านี้จะอยู่ในการควบคุมของเขา แต่สิ่งที่เฉินเฟิงต้องการคือการเสริมสร้างความคิดริเริ่มและกระตุ้นให้พวกเขาทำงานอย่างกระตือรือร้นมากขึ้น
เห็นได้ชัดว่าตอนนี้เขาบรรลุผลตามที่เขาต้องการแล้ว
ผลประโยชน์ที่เฉินเฟิงมอบให้พวกเขาเป็นเรื่องจริงและจับต้องได้ ซึ่งในทางกลับกันก็ช่วยเหลือตัวเฉินเฟิงเองด้วย
เฉินเฟิงรวบรวมคนเหล่านี้และวางแผนที่จะมุ่งหน้าไปยังดินแดนปีศาจอเวจี เขาไม่ทราบว่าจอมมารฉงโหลวยังคงอยู่ในดินแดนปีศาจอเวจีหรือไม่หรือยังมีชีวิตอยู่ ตามข้อมูลที่หลิงเว่ยฮั่น วิญญาณแห่งจักรวาลแห่งความโกลาหลมอบให้เขา หลังจากถูกจอมมารแห่งความมืดเข้าสิงและได้พบกับเฉินเฟิงครั้งหนึ่ง จอมมารฉงโหลวได้กลับไปยังดินแดนปีศาจอเวจีและไม่เคยออกมาอีกเลย ไม่ว่าเขาจะตายหรือยังมีชีวิตอยู่ เขาก็มีแนวโน้มสูงว่าจะยังคงอยู่ในดินแดนปีศาจอเวจี
แน่นอนว่ายังมีความเป็นไปได้ที่เขาอาจได้เดินทางไปยังจักรวาลมืดผ่านทางผ่านแดนอสูรปีศาจแล้ว จึงไม่สมเหตุสมผลเลยที่แดนอสูรธรณีพิโรธจะแอบเปิดทางไปสู่จักรวาลดั้งเดิม ในขณะที่แดนอสูรปีศาจซึ่งแม้จะดูเรียบง่ายกว่าแดนอสูรธรณีพิโรธก็คงไม่ทำแบบเดียวกัน
“พ่อ!”
ทันใดนั้น เสียงใสๆ ก็ดังขึ้น เฉินเฟิงส่ายหัวอย่างหมดหนทาง เขารู้อยู่แล้วว่าเฉินนัวกำลังมาทางนี้ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจเลย ทว่าหญิงสาวผู้นี้ตั้งใจแน่วแน่ที่จะร่วมเดินทางไปกับเขา
ก่อนที่เธอจะพูด เฉินเฟิงก็พูดตรงๆ ว่า “เจ้าต้องการออกไปต่อสู้กับศัตรูด้วยหรือไม่?”
“อืม”
เฉินนั่วพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม ใบหน้าอันงดงามและเปี่ยมไปด้วยความกล้าหาญของเธอเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นและเด็ดเดี่ยว เธอได้รับมรดกความงาม 80% มาจากหยุนอิง เธอเป็นหญิงสาวที่งดงามราวกับหญิงสาวที่ทำให้ผู้ชายนับไม่ถ้วนรู้สึกละอายใจ
ยิ่งไปกว่านั้น นางไม่ได้ทำงานอย่างโดดเดี่ยว แต่ออกไปฝึกฝนตั้งแต่อายุยังน้อย และต้องเผชิญกับการทดสอบความเป็นความตายมากมาย แน่นอนว่าเฉินเฟิงต้องแอบทิ้งหนทางต่างๆ ไว้มากมายเพื่อปกป้องตนเอง เฉินนัวเป็นลูกสาวคนเล็กและเป็นเจ้าหญิงน้อยที่เขารักที่สุด นางมีสายเลือดที่หาที่เปรียบมิได้ ไม่เพียงแต่เฉินเฟิงเท่านั้น แต่ยังมีนางสนมคนอื่นๆ ในฮาเร็ม ลูกๆ ของเฉินเฟิง และพี่ชายพี่สาวของเฉินนัวต่างก็หลงใหลนาง
เฉินนั่วอาจกล่าวได้ว่าเป็นที่รักใคร่ของทุกคนอย่างแท้จริง ตั้งแต่บุคคลผู้ทรงอำนาจอย่างจักรพรรดิเทพโบราณ จักรพรรดินีหลางฮวน และจักรพรรดิเทพหยุนเหมิง ไปจนถึงพี่ชายและพี่สาวของเธอ หรือแม้แต่หลานๆ ที่อายุมากกว่า ทุกคนต่างรักและเคารพเธอในฐานะป้าทวด
แต่เธอไม่ได้ถูกตามใจเพราะสิ่งนี้ ตรงกันข้าม ด้วยการฝึกฝนมาอย่างยาวนาน เธอจึงกลายเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถไม่แพ้ผู้ชาย และแข็งแกร่งกว่าชายหนุ่มหลายคน
ที่สำคัญที่สุด ตอนนี้เธอเป็นจักรพรรดิเต๋าอมตะแล้ว!
ด้วยบิดาผู้ทรงพลังและมั่งคั่งอย่างเฉินเฟิง สภาพแวดล้อมการฝึกฝนของเฉินนัวจึงเอื้ออำนวยอย่างยิ่ง ด้วยเหตุนี้ เธอจึงไม่เคยเจออุปสรรคใดๆ และฝ่าฟันสู่แดนอมตะได้อย่างราบรื่น แน่นอนว่าเธอฝึกฝนวิถีแห่งเทพจักรวาลขั้นสูงสุดด้วย
อย่าหลงเชื่อความจริงที่ว่านางยังแค่ระดับหนึ่งของแดนอมตะ พลังต่อสู้ที่แท้จริงของนางก็ไม่ต่างจากสิ่งมีชีวิตระดับสามหรือสี่เลย ในแง่นี้ นางก็ไม่ได้ต่างจากเฉินเฟิงในสมัยนั้นมากนัก
นานมาแล้ว เฉินเฟิงกังวลว่าเรื่องสายเลือดอันสูงส่งของเฉินนัวจะสร้างความปั่นป่วนมากเกินไป จึงเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว แม้คนอื่นจะรู้ ก็ได้แต่อิจฉาและยกย่องเธอ ในจักรวาลอันวุ่นวายนี้ ไม่มีใครสามารถคุกคามเธอได้
“ถ้าอย่างนั้นก็เชิญตามสบาย แต่เจ้าต้องตามข้าไปก่อน หลังจากนั้นเจ้าก็เข้าร่วมกองทัพหงและร่วมปฏิบัติการกับพวกเขาได้”
เฉินเฟิงกล่าวด้วยความเคร่งขรึม