by 
ความมึนเมายังคงติดอยู่ในร่างของเธอ แต่เธอก็ได้ใช้ความชัดเจนครั้งสุดท้ายไปจนหมดเพื่อพูดว่า “ฉัน… ฉันขอโทษ… ฉันพูดผิดไป… ฉัน… ฉันไม่ควรขอร้องคุณให้ช่วยฉัน…”
เธอกล่าวสิ่งนี้เป็นระยะๆ และอยากจะจากไป
เมื่อเห็นเช่นนี้ ลู่หยวนกวงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ ดูเหมือนว่าคุณชายยีคนที่สองจะไม่เอาเฮ่อจื่อซินมาจริงจังเลย
เขาเกือบจะกอดเหอจื่อซินอย่างรีบร้อนแล้ว แต่จู่ๆ ก็มีมือมาหยุดเขาไว้
วินาทีถัดไป เฮ่อซื่อซินก็ถูกดึงไปด้านหลังหยี่เฉียนฉี
“ท่านอาจารย์อี่สอง ท่านกำลังทำอะไรอยู่?” หลู่หยวนกวงมองไปที่ยี่เฉียนซีด้วยความประหลาดใจ
“หายตัวไปซะ” หยี่ เชียนซี พูดคำนี้ออกมาอย่างเย็นชา
ทันทีที่พูดคำเหล่านี้ออกไป ใบหน้าของลู่หยวนกวงก็แข็งค้างไป ยังไงซะเขาก็เป็นลูกชายของกลุ่มไทฟา! เขาจะรักษาศักดิ์ศรีของตัวเองไว้ได้อย่างไรเมื่อมีคนตะโกนใส่หน้าเขาว่า “ไปให้พ้น” แบบนี้!
“คุณชายน้อยที่สอง หญิงคนนี้ไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอ เธอมีเจตนาแอบแฝง” ลู่หยวนกวงกล่าวว่า “เมื่อกี้เธอคอยรังควานฉันอยู่ แต่เมื่อเธอเห็นคุณ เธอก็กอดคุณและตะโกนขอความช่วยเหลือ เธอตั้งใจวางกับดัก ฉันจะพาเธอกลับไปและสอนบทเรียนให้เธอ!”
ขณะที่เขาพูดสิ่งนี้ เขาก็เกือบจะคว้าตัวเหอจื่อซินอีกครั้ง
“ออกไป!” หยี่เฉียนฉีพ่นคำนั้นออกมาอีกครั้ง “อย่าทำให้ฉันต้องพูดเป็นครั้งที่สาม”
“คุณ–” ใบหน้าของ Lu Yuanguang กลายเป็นน่าเกลียดมาก แต่เมื่อเขาคิดถึงตัวตนของ Yi Qianci เขาก็อดทนกับมันได้ในที่สุด เขาจ้องไปที่เหอจื่อซินด้วยความโกรธ แล้วหันหลังแล้วจากไป
จนกระทั่งถึงขณะนี้เองที่เหอจื่อซินผ่อนคลายลง และจมูกของเธอก็เต็มไปด้วยกลิ่นที่ทำให้เธอรู้สึกสบายใจ
ดีมาก!
เสี่ยวซี…ยังช่วยเธอไว้!
ความคิดของเธอเริ่มจะคลุมเครือมากขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุดเธอก็ดูเหมือนจะไม่สามารถทนต่อความมึนเมาจากแอลกอฮอล์ในร่างกายของเธอได้อีกต่อไป และเธอก็หมดสติและล้มลง ในภาวะสะกดจิต เธอรู้สึกเหมือนมีแขนคู่หนึ่งโอบกอดเธอไว้ และลมหายใจที่โอบล้อมเธอไว้ ทำให้เธอรู้สึกสบายใจอย่างยิ่ง…
หยี่ เชียนซีอุ้มเหอ จื่อซินขึ้นมาทางด้านข้างและเดินไปทางทางออกของโรงแรม ในขณะที่คนที่เดินตามเขามาต่างก็ประหลาดใจ
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดๆ กับคุณชายน้อยคนที่สองมากนัก แต่พวกเขาก็ได้ยินข่าวลือว่าเขาไม่ชอบให้ผู้หญิงเข้าใกล้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่พบเพื่อนผู้หญิงสำหรับงานเลี้ยงในวันนี้ โดยไม่คาดคิด คุณชายคนที่สองก็หยิบหญิงสาวคนนี้ขึ้นมาโดยตรง
ผู้หญิงคนนี้…เธอมีความสัมพันธ์กับคุณชายรองยังไงนะ?
ทุกคนต่างก็คาดเดาอยู่ในใจ ขณะที่หยี่ เชียนซีอุ้มเหอ จื่อซิน และขึ้นรถโดยตรง
“ขับ.” ยี่เฉียนกล่าว
“เราจะกลับบ้านของหยีไหม?” ถามคนขับที่นั่งเบาะหน้า
หยี่ เชียนจิน กัดริมฝีปากบางของเขาแล้วพูดว่า “ไม่ ไม่จำเป็นต้องกลับไปที่บ้านของหยี่ ไปเถอะ…” เขาครุ่นคิดสักครู่แล้วบอกที่อยู่ปัจจุบันของเหอ จื่อซิน
เขารู้ว่าเธอได้ย้ายกลับมาบ้านที่แม่ทิ้งเอาไว้ และแน่นอนว่าเขารู้ที่อยู่ของบ้านด้วย
เพราะครั้งหนึ่งก่อนที่ตระกูลอีจะพบเขา เขาเคยอาศัยอยู่กับเธอในบ้านหลังนั้น
คนขับขับรถไปที่ประตูทางเข้าเขตที่พักอาศัยเก่าแห่งหนึ่ง และหยี่ เชียนซีก็ออกจากรถพร้อมกับอุ้มเหอ จื่อซินไว้
ที่นี่คือที่ที่เขาเคยอาศัยอยู่ แม้ว่าจะผ่านมานานหลายปีแล้ว แต่สถานที่หลายแห่งยังคงคุ้นเคยกับเขาเหมือนเดิม
หยี่ เชียนฉีอุ้มเหอ จื่อซินไปที่ประตูบ้านที่เธออาศัยอยู่ และมองไปที่ล็อคอิเล็กทรอนิกส์ที่ประตู ซึ่งล็อคด้วยรหัสผ่าน