by 
“นี่คืออะไร?”
เขาถือวัตถุทรงสี่เหลี่ยมไว้ตรงหน้าและพิจารณาอย่างระมัดระวังโดยไม่สามารถระบุได้ว่ามีอะไรหล่นออกมา
“เดิมทีสิ่งนี้ถูกวางไว้บนโลงศพ ฉันไม่เชื่อว่ามันมีจุดประสงค์อะไรหรอก สิ่งแปลกๆ พวกนี้ก็แค่ไว้ตกแต่งเท่านั้น”
กระต่ายมีสีหน้างุนงงและพูดด้วยความอยากรู้
เฉินผิงรับสิ่งนั้นจากมือของอีกฝ่ายโดยตรง
“นี้……”
มีความรู้สึกประหลาดใจปรากฏบนใบหน้าของเขา
“เจ้าสิ่งนี้เป็นอาวุธเวทมนตร์ชั้นดีเลยนะ ทรงพลังมากในการกดขี่ศพ ถ้าจำไม่ผิด คนที่อยู่ในโลงศพนี้ไม่ใช่เจ้าของสุสานโบราณหรอก แต่เป็นศพที่น่าสะพรึงกลัวต่างหาก”
ขณะนั้นโลงศพก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน
หลังจากเห็นฉากนี้ทุกคนก็รีบหนีออกไปจากที่นี่โดยไม่รู้ตัว
มีแววของความกลัวในดวงตาของพวกเขา และพวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่…” หลิน ซือหนานถอยกลับไปอยู่ด้านหลังเฉินผิงโดยตรงด้วยแววตาที่กังวล เขากลัวว่าเขาจะกลับมามีชีวิตอีกครั้งอย่างกะทันหัน
“ไม่ต้องห่วง ของในนี้ไม่มีทางหนีรอดไปได้หรอก ไม่เห็นเหรอว่าฉันอยู่นี่? ลุงกระต่ายอยู่ที่นี่ ไม่มีทางที่สัตว์ประหลาดพวกนี้จะหนีรอดไปได้หรอก!”
กระต่ายพูดอย่างภาคภูมิใจอยู่ข้างๆ ในสายตาของมัน เจ้าตัวนี้ไม่มีทางหนีรอดไปได้
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นอย่างกะทันหัน
สีหน้าของทุกคนแสดงออกถึงความหวาดกลัวอย่างที่สุด พวกเขาไม่คาดคิดว่าโลงศพประหลาดจะระเบิดอย่างไม่สามารถอธิบายได้
หลังจากโลงศพระเบิด เฉินผิงก็เห็นชายคนหนึ่งกระโดดออกมาจากโลงศพอย่างน่าสะพรึงกลัว ชายคนนี้กระโดดตรงหน้าหลินซื่อหนาน เขาถือหูกระต่ายไว้ในมือ ทำให้กระต่ายดูเขินอายอย่างมาก
ไม่ว่ากระต่ายจะคิดอย่างไร เขาก็ไม่เคยคิดว่าจะเจอเรื่องแบบนี้
สิ่งนี้มีรูปร่างแปลกประหลาดเกินไป และเขาถูกจับได้ทันทีโดยไม่สามารถต้านทานได้เลย
“บ้าเอ๊ย! ถ้ากล้าก็ปล่อยฉันลงซะ แล้วก็เลิกเล่นตลกที่นี่ได้แล้ว!”
กระต่ายพูดอย่างโกรธเคือง หวังว่าเขาจะสามารถฉีกผู้ชายคนนี้เป็นชิ้น ๆ ได้
ไอ้หนุ่มหน้าเหมือนมัมมี่ที่กระโดดออกมาจากโลงศพกัดกระต่ายโดยไม่พูดอะไรสักคำ
หัวกระต่ายโดนกัดทันทีและดูน่าสงสารมาก
กระต่ายที่บาดเจ็บก็เริ่มร้องเสียงดังด้วยความอับอาย ดวงตามีแววหวาดกลัว เขาไม่เคยคิดฝันว่าจะเจอกับการโจมตีอันน่าสยดสยองเช่นนี้
“วู้ วู้… เจ้านาย คุณต้องช่วยฉันนะ! สิ่งนี้ดูน่ากลัวเกินไปแล้ว! มันฆ่าฉันได้ในพริบตาเดียว!”
หัวกระต่ายมีเลือดไหลออกมาตลอดเวลาและดูน่าสงสารมาก
หลินจื้อหยวนโจมตีชายคนนั้นทันที เขารู้ดีว่าถ้ากระต่ายยังบาดเจ็บแบบนี้ต่อไป คงจะจบเห่แน่
“หมอนี่เก่งมากเลยนะ เขาสามารถป้องกันไม่ให้แผลกระต่ายหายได้จริงๆ”
สีหน้าของเฉินผิงเริ่มจริงจังขึ้น เขาจ้องมองอีกฝ่ายด้วยความสับสนเล็กน้อย
“พลังของสิ่งนี้ไม่อาจประเมินต่ำไปได้ เราไม่มีทางทำร้ายมันผ่านอากาศบนพื้นผิวได้เลย”
หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ หลิน จื้อหยวนก็หยุดคิดเรื่องที่จะโจมตีอีกฝ่าย
ในเมื่อไอ้นี่มันไม่เจ็บตัวสักนิด แล้วจะมาพยายามที่นี่ทำไมล่ะ?