by 
เฉินผิงพยักหน้า เขาก็ได้ยินเสียงโศกนาฏกรรมเช่นกัน เห็นได้ชัดว่ามีคนกำลังตกอยู่ในอันตราย
“กลุ่มชาวบ้านพวกนั้นคงไล่พวกเราออกไป และพวกเขาคงไปยั่วพวกสัตว์ประหลาดในแม่น้ำอันมืดมิด ไม่เช่นนั้นพวกเขาคงไม่ถูกโจมตีอย่างน่าสงสารเช่นนั้น”
เฉินผิงเปิดเผยความจริงในประโยคเดียว เขาสังเกตเห็นสัตว์ประหลาดน่ากลัวในแม่น้ำมืดแล้ว และกังวลว่าสัตว์ประหลาดเหล่านี้จะเป็นภัยคุกคามต่อเขา
ท้ายที่สุดแล้ว เขาไม่รู้ว่าจะกลับไปเหมือนเดิมได้หรือไม่ หากพวกเขาเผชิญกับอันตรายจริงๆ พวกเขาก็ต้องหาวิธีหนี
แต่กลุ่มคนเหล่านี้ก็ยังคงก่อปัญหาอยู่เรื่อยๆ และเห็นได้ชัดว่าสถานการณ์เลวร้ายลงมาก แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมภายใต้สถานการณ์เช่นนี้
สีหน้าของเฉินผิงเปลี่ยนเป็นดุร้ายและตรงไปตรงมา เขารู้ดีว่าอีกไม่นานชาวบ้านกลุ่มนี้จะตามเขาทัน และเมื่อนั้นพวกเขาจะต้องเผชิญหน้ากันด้วยดาบและปืนอย่างแน่นอน
เฉินผิงรู้ว่าชาวบ้านกลุ่มนี้ไม่ใช่คนดี แต่เขารู้ชัดเจนในใจว่าเขาไม่อยากทำอะไรอย่างหุนหันพลันแล่นต่อพวกเขา ก่อนที่จะระบุตัวตนของพวกเขา
เผ่าพันธุ์เหล่านี้ค่อนข้างแปลก และเฉินผิงก็ต้องการศึกษาตัวตนของพวกเขาอย่างละเอียดอย่างน้อยก็เพื่อหาคำตอบว่าเกิดอะไรขึ้น
“เราต้องรีบไป ไม่มีใครรู้ว่าชาวบ้านพวกนี้กำลังทำอะไรอยู่ ถ้าพวกเขามีอำนาจมากจริง ๆ เราทุกคนต้องระวังและใส่ใจสถานการณ์ของพวกเขา”
แม้ว่าจนถึงตอนนี้ เฉินผิงจะรู้สึกเพียงว่าหัวหน้าหมู่บ้านนั้นแข็งแกร่งมาก แต่ไม่มีใครรู้ว่าชาวบ้านคนอื่นแข็งแกร่งแค่ไหน ถ้ามีคนที่แข็งแรงพอๆ กันก็คงจะลำบากอยู่บ้าง
สีหน้าของทุกคนดูแย่ไปหมด พวกเขารู้ดีในใจว่าตัวเองแข็งแกร่ง แต่บังเอิญไปเจอกลุ่มชาวบ้านกลุ่มนี้เข้า พวกเขาจึงต้องหาทางหนี
คนที่มีสีหน้าน่าเกลียดที่สุดจริงๆ แล้วคือหลินจื้อหยวน เธอถูกกลุ่มคนกลุ่มนี้รุมทำร้ายอย่างหนัก โดยเฉพาะผู้ใหญ่บ้านที่รังแกเธอจนจำไม่ได้
แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าไม่มีอะไรสำคัญในใจของเขา แต่เขาก็ยังไม่สามารถกลืนความโกรธของตัวเองลงไปได้และอยากจะโจมตีอีกฝ่ายอยู่ตลอดเวลา
“ท่านหัวหน้า มีอะไรที่จะช่วยให้ผมแข็งแกร่งขึ้นเร็วๆ บ้างไหมครับ ผมอยากจัดการกับชายชราเหม็นๆ นั่นด้วยตัวเอง”
หลังจากคิดทบทวนแล้วคิดอีก เขาจึงตัดสินใจลงมือกับผู้ชายคนนี้ ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะได้แก้ปมในใจแล้ว แต่ความจริงแล้ว เขายังคงไม่สามารถยอมรับมันได้
ถ้าอีกฝ่ายไม่ยอมตามก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าอีกฝ่ายยังดื้อดึงจะตามไปทวงถาม ก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ
“อย่ากังวล คุณจะมีโอกาสจัดการกับคนๆ นี้เสมอ”
หลังจากได้ยินสิ่งที่เฉินผิงพูด ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ในเมื่อเฉินผิงพูดเช่นนั้น พวกเขาก็ต้องเชื่อเฉินผิงเป็นธรรมดา
“เอาล่ะ ฉันก็แค่รอจัดการไอ้หมอนี่อยู่ ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าพลังของมันน่ากลัวขนาดไหน เจ้านาย ต่อให้ฉันจัดการมันได้ ฉันก็โอเค!”
หลิน จื้อหยวน รู้ว่าความแข็งแกร่งของเขาไม่อาจเทียบได้กับอีกฝ่าย ดังนั้นเขาจึงคิดกับตัวเองว่าเขาอาจจะโจมตีอีกฝ่ายอีกครั้งก็ได้
แม้ว่าตอนนี้เขาจะมั่นใจในตัวเองเต็มเปี่ยม แต่ในใจเขาก็รู้ดีว่าความมั่นใจทั้งหมดนี้มาจากการมีอยู่ของเฉินผิง
เฉินผิงและเพื่อนก็เร่งฝีเท้าขึ้นเช่นกัน และไม่นานพวกเขาก็ข้ามถนนไป แต่เมื่อถึงปลายถนน พวกเขาก็พบว่ามีแหล่งน้ำอยู่ตรงนี้
เมื่อเห็นสถานที่ที่ดูเหมือนน้ำนิ่ง เฉินผิงและคนอื่นๆ ก็มีสีหน้าสับสนเล็กน้อย