จริงๆ แล้วปีศาจดอกไม้เป็นฝ่ายริเริ่มที่จะไปหาเฉินผิง ไม่ใช่เฉินผิงที่ริเริ่มติดต่อกับปีศาจดอกไม้
จริงๆ แล้ว เฉินผิงก็รู้สึกประหลาดใจกับเรื่องนี้เช่นกัน เดิมทีเธอแค่ปล่อยลมหายใจออกมาเพื่อทดสอบว่าตัวเองเข้ากันได้กับปีศาจดอกไม้หรือไม่ แต่เธอไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะริเริ่มเข้าหาเธอ
เฉินผิงรู้ดีว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงของเขาคือการได้ปีศาจดอกไม้นี้มาครอบครอง ในเมื่อเขาได้มันมาครอบครองโดยที่ไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ แล้ว ทำไมเขาถึงต้องเสียเงินมหาศาลเพื่อซื้อมันมาไว้ที่นี่ด้วย
ดังนั้นเฉินผิงจึงตัดสินใจที่จะยอมแพ้การประมูลนี้และไม่เสียเงินโดยเปล่าประโยชน์
“เจ้านาย เราจะปล่อยให้หมอนี่ลอยนวลไปเถอะ เขาอยากจะเอาชนะเรามานานแล้ว…”
หลิน จื้อหยวนเองก็รู้สึกสับสนมากเช่นกัน เขาไม่อยากแพ้เจ้าอ้วนนั่นจริงๆ
หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ รอยยิ้มจางๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเฉินผิง
“ถ้ารู้สึกไม่สบายใจ ก็… เพราะหมอนี่ตั้งใจจะเอาสมบัติพวกนี้ไป ในกรณีนี้ เราสามารถหาทางหลอกเขาและเอาปีศาจดอกไม้นี่ไปได้ด้วยราคาสูง”
คำพูดของเฉินผิงไม่ได้ทำให้หลินจื้อหยวนเกิดความสงสัย หลินจื้อหยวนมีสีหน้าสงบนิ่ง เฉินผิงกล่าวเช่นนั้น เขาจึงจะปฏิบัติตามคำสั่งอย่างเป็นธรรมชาติ
ถังซีเฉิงยืนอยู่ข้างๆ เขาดูงุนงง เขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น
“พูดตรงๆ นะพี่ชาย ฉันไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ปกติแล้วนายควรจะอยากได้ของพวกนี้จริงๆ แต่ทำไมนายถึงเลือกที่จะยอมแพ้ในจังหวะสำคัญล่ะ?”
ราคาที่พวกเขาเรียกร้องนั้นสูงมากอยู่แล้ว ปกติแล้วลูกสมุนพวกนั้นคงตกใจกลัว สิ่งที่ตามมาคือการแข่งขันระหว่างคนรวย หากเฉินผิงมีความสามารถ เขาสามารถขึ้นราคาได้ทุกเมื่อทุกเวลา และจับปีศาจดอกไม้ไปได้เลย
แต่ตอนนี้เมื่อถึงช่วงเวลาสำคัญ เฉินผิงกลับเลือกที่จะยอมแพ้ ซึ่งนับว่าเป็นสิ่งที่เหลือเชื่อมาก
“เหตุผลที่ฉันยอมแพ้การประมูลก็ง่ายๆ เลย ตอนนี้ปีศาจดอกไม้ตัวนี้เป็นของฉันแล้ว ทำไมฉันถึงต้องเสียเงินมหาศาลเพื่อซื้อมันด้วย นี่มันชัดเจนว่าเป็นการเสียเงินเปล่าไม่ใช่เหรอ?”
คำพูดของเฉินผิงทำให้ถังซีเฉิงสับสนเล็กน้อย เขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ปกติแล้วเฉินผิงจะไม่ได้ปีศาจดอกไม้ และหลังจากได้ปีศาจดอกไม้มาแล้ว เขาก็ต้องหาวิธีฝึกมันให้เชื่อง ไม่ว่ายังไงก็ตาม มันเป็นเรื่องที่ยุ่งยากมาก
อย่างไรก็ตาม คนรวยเหล่านั้นย่อมไม่กังวลเกี่ยวกับปัญหาเหล่านี้อยู่แล้ว เนื่องจากพวกเขามีวิธีซื้อนางฟ้าดอกไม้ พวกเขาจึงมีเงินมากพอจะหาคนมาช่วยฝึกนางฟ้าดอกไม้ได้
คราวนี้ เฉินผิงประกาศออกมาตรงๆ ว่าเขาฝึกปีศาจดอกไม้สำเร็จแล้ว หรือว่าเขาสามารถทำอะไรปีศาจดอกไม้ตัวนี้จากระยะไกลได้นะ? นี่มันเหลือเชื่อจริงๆ
“อย่างที่ทุกคนรู้กันดีว่า การจะฝึกปีศาจดอกไม้ตนนี้ให้เชื่องได้นั้นต้องใช้ความพยายามอย่างมาก ท่านคืออัจฉริยะในตำนานหรือ? ท่านฝึกปีศาจตนนี้จากระยะไกลได้จริงๆ เหรอ”
ถังซีเฉิงอดไม่ได้ที่จะพูดติดตลก แม้ว่าเขาจะคิดว่าเฉินผิงนั้นทรงพลัง แต่ในสถานการณ์ปกติ เฉินผิงไม่ควรพูดเกินจริงเช่นนี้
“ถ้าไม่เชื่อข้า เดี๋ยวสักพักเจ้าก็จะรู้เอง หลังจากที่เขาซื้อปีศาจดอกไม้ตัวนี้ไป ปีศาจน้อยตัวนี้จะกลับมาหาข้าอย่างแน่นอน”
เฉินผิงพูดอย่างใจเย็น หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ ถังซีเฉิงก็เงียบลงทันที เมื่อเห็นเฉินผิงมั่นใจเช่นนี้ เขาก็รู้สึกทันทีว่าบางทีทุกอย่างอาจเป็นจริง