กลุ่มคนจากตระกูลลาร์คนี้รู้มาตลอดว่าอีกฝ่ายมีพลังอำนาจมาก แต่พวกเขาไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีพลังอำนาจได้มากขนาดนั้น
“นี่มัน…น่าทึ่งมาก” ซ่งเว่ยชิงยืนอยู่ด้านหลังฝูงชน เฝ้าดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างเงียบๆ
เดิมทีเขามีแผนของตัวเอง แต่ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างกลับเกินกว่าที่เขาจะจินตนาการได้
เขาจึงตัดสินใจฆ่าคนด้วยมีดที่ยืมมา เขาเล่าเรื่องราวของพระเฒ่าอย่างละเอียด และพรรณนาถึงพระเฒ่าผู้นี้ว่าเป็นอาชญากรที่ไม่อาจให้อภัยได้
นั่นเป็นสาเหตุที่พ่อของเฟิงหยูฉินโกรธมากและไม่อาจรอที่จะฆ่าเขา
เขาคิดไว้แต่เดิมว่าเมื่อจัดการกับพระชราแล้ว เรื่องนี้คงจะยุติลง
ท้ายที่สุดแล้ว เขาไม่อยากสูญเสียสถานะที่เขาทำงานหนักเพื่อให้ได้มา
โดยไม่คาดคิด กลุ่มคนกลุ่มนี้มีพลังมากจนแม้แต่หัวหน้าครอบครัวก็ไม่สามารถรับมือกับพวกเขาได้
“ข้าบอกแล้วว่าข้าจะฆ่าเฟิงอวี้ฉินได้แน่นอน ถึงข้าจะฆ่าเขาวันนี้ ก็ไม่มีปัญหาอะไรที่จะออกไปจากที่นี่”
พระภิกษุชราชักดาบของเขาออกมาทันที
นี่เป็นของขวัญที่เฉินผิงมอบให้เขา
เขาตัดสินใจใช้ดาบยาวนี้เพื่อเอาชนะคู่ต่อสู้ซึ่งอาจถือได้ว่าเป็นคำอธิบายความรู้สึกของเขาเช่นกัน
รูม่านตาของเฟิงอวี้ฉินขยายกว้างเต็มที่ เธอไม่เคยคิดฝันมาก่อนเลยว่าพระเฒ่าจะทำร้ายเธอ
“สามีภรรยาผูกพันกันด้วยพระคุณหนึ่งร้อยวัน พวกเจ้าจะไม่เป็นแบบนี้ใช่ไหม” เฟิงอวี้ฉินยังคงต้องการต่อรอง แต่ก็ไม่มีประโยชน์
พระภิกษุชักดาบออกมาและมองไปรอบๆ หลังจากมองดูกลุ่มคนรอบๆ ตัวแล้ว เขาก็รีบวิ่งไปหาเฟิงอวี้ฉินพร้อมกับยิ้มเยาะ
ทหารยามรีบวิ่งเข้าไปปกป้องเจ้านายของพวกเขาทันที
สิ่งเดียวกันนี้ก็เกิดขึ้นกับ Shadow Guard
พวกเขาเดินตรวจตราไปรอบๆ ครอบครัวตลอดเวลา และพวกเขามีอารมณ์ดีหลังจากเห็นฉากดังกล่าว
หากพวกเขาสามารถปกป้องเจ้านายของพวกเขาได้สำเร็จ มันจะเป็นเรื่องดีมาก และพวกเขายังจะได้รับรางวัลมากมายอีกด้วย
เมื่อเห็นกลุ่มคนวิ่งเข้ามา หลิน จื้อหยวนก็เริ่มต่อสู้ทันที ในขณะที่เฉินผิงปล่อยกระต่ายไป
กลุ่มคนเหล่านี้ไม่คุ้มที่จะดำเนินการใดๆ กับพวกเขา ดังนั้นเฉินผิงจึงไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับพวกเขามากเกินไป
การมีอยู่ของเฉินผิงมีไว้เพียงเพื่อช่วยแก้ไขปัญหาที่แก้ไม่ได้เหล่านั้นเท่านั้น
ไม่นานสมาชิกหน่วยพิทักษ์เงาก็เห็นกระต่ายกระโดด เมื่อเห็นรูปร่างของอีกฝ่าย ทุกคนก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมา พวกเขาไม่คาดคิดว่าศัตรูจะเป็นกระต่าย
ความแข็งแกร่งของคนกลุ่มนี้ไม่ควรมองข้าม และพวกเขายังมีสัตว์เลี้ยงเป็นของตัวเองด้วย
แต่สัตว์เลี้ยงของพวกเขาล้วนแต่ทรงพลังมาก และเพียงแค่รูปลักษณ์ที่ดุร้ายของพวกมันก็เพียงพอที่จะดึงดูดผู้คนได้แล้ว
สิ่งที่ไม่มีอันตรายเช่นกระต่ายจะไม่ดึงดูดความสนใจของพวกเขาเลย
และที่สำคัญกว่านั้น พวกเขารู้ดีอยู่ในใจว่าเฉินผิงไม่ได้ดำเนินการใดๆ เลย อาจเป็นเพราะเขาไม่แข็งแกร่งพอ
พวกเขาไม่รู้ว่าหัวหน้าครอบครัวถูกทำร้าย
พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเฉินผิงเป็นคนทำ
มีคนจำนวนมากใช้ประโยชน์จากสถานการณ์และโจมตีเฉินผิงโดยตรง
เฉินผิงไม่คิดเลยว่าเป้าหมายการโจมตีของกลุ่มคนนี้จะเป็นเขา
ร่องรอยของความจริงจังฉายชัดบนใบหน้าของเขา เขาไม่เคยคิดเลยว่าคนเหล่านี้จะโจมตีเขา
“คุณเจอเป้าหมายผิดแล้วใช่ไหม?”
เฉินผิงหลบอยู่นาน แววตาของเขาแฝงไปด้วยความสิ้นหวัง เขาอยากรู้ว่าคนพวกนี้คิดอะไรอยู่
ถ้าเขาเพียงต้องการสร้างปัญหาให้ตัวเอง เขาก็ไม่มีอะไรจะพูด