by Liu Yuyan ได้ตัดสินใจแล้วว่าตราบใดที่ Yang Chen กลับมาหาเธออีกครั้ง เธอจะพา Liu Yuhang และติดตาม Yang Chen ออกไปจากที่นี่
แม้ว่าหุบเขา Shen Yao จะเป็นสถานที่ที่เธออาศัยอยู่ แต่หลังจากประสบเหตุการณ์หลายครั้งก่อนหน้านี้ Liu Yuyan ก็รู้สึกผิดหวังกับผู้คนที่นี่อย่างมาก
ในความคิดของหลิวยู่หยาน วิธีเดียวที่จะปลอดภัยคือการติดตามหยางเฉิน เธอไม่กลัวความตาย แต่เธอกลัวว่าหลิวยู่หาง พี่ชายของเธอจะถูกรังแก
ดังนั้น ทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขาในอนาคตคือการตามหยางเฉินไป ยิ่งไปกว่านั้น หยางเฉินยังช่วยชีวิตเธอไว้ และเขามีตำแหน่งสำคัญมากในใจเธอ เปรียบเสมือนญาติ
แต่หลิว ยู่หยานไม่คาดคิดว่าสถานที่ที่หยางเฉินอาศัยอยู่ตอนนี้จะอันตรายขนาดนี้ และยังมีศัตรูมากกว่าที่อยู่ในหุบเขายาศักดิ์สิทธิ์อีกด้วย
ถ้าหลิวยู่หยานไม่กังวลเรื่องหลิวยู่หาง เธอก็คงเลือกที่จะไปอยู่กับหยางเฉินโดยไม่ลังเลใจ ถึงแม้ว่าจะต้องตายไปพร้อมกับหยางเฉิน เธอก็ยินดีที่จะทำเช่นนั้น
ตอนนี้เมื่อมองไปที่ Liu Yuhang ที่อยู่ข้างๆ เธอ Liu Yuyan ยังคงลังเลอยู่
แม้แต่หลิวหยูหางก็ครุ่นคิดอย่างหนัก เขามีความคิดเช่นเดียวกับหลิวหยูเหยียน พวกเขาไม่กลัวความตาย และพร้อมจะตามหยางเฉินไป ไม่ว่าสถานที่ที่หยางเฉินอาศัยอยู่นั้นจะอันตรายเพียงใด
อย่างไรก็ตาม ทั้งสองคน ไม่ว่าจะเป็นพี่ชายหรือพี่สาว ต่างก็ไม่อยากให้อีกฝ่ายได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด และต่างก็หวังว่าอีกฝ่ายจะสามารถใช้ชีวิตได้ดี
หลิวหยูหางกล่าวกับหยางเฉินว่า “พี่เฉิน ท่าน…โปรดให้ฉันและน้องสาวคิดดูอีกครั้ง หวังว่าท่านจะไม่โกรธนะ!”
หยางเฉินยิ้มและพูดว่า “ฉันจะไม่โกรธ ฉันเคารพการเลือกของคุณ เพราะยังมีอีกเรื่องหนึ่ง หลังจากที่เรากลับถึงบ้าน คุณมีสิทธิ์เลือกว่าจะออกไปหรือไม่ออกไป!”
เมื่อได้ยินหยางเฉินพูดอีกเรื่อง หลิวยู่หยานและหลิวยู่หางก็ตกตะลึงเล็กน้อย พวกเขาอยากรู้ว่ามันคืออะไร
ทันใดนั้น ไป๋หยูซู่ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยกับหลิวหยู่เหยียนอย่างรีบร้อนว่า “พี่หยู่เหยียน ถึงแม้ที่นั่นจะอันตรายมาก แต่…แต่ท่านไปกับพวกเราสักพักก่อนแล้วค่อยกลับมา…”
ไป๋หยูซู่มาที่นี่ครั้งนี้เพื่อตามหาพี่สาวของเขา พาเธอกลับมา และใช้เวลาร่วมกับเธอมากขึ้น
ท้ายที่สุด สถานการณ์ในโลกศิลปะการต่อสู้โบราณก็เลวร้ายลง เธอไม่อาจรับประกันได้ว่าเธอจะมีชีวิตอยู่ได้อีกนานแค่ไหน ตอนนี้เธอแค่อยากอยู่กับหลิวหยู่หยานอีกสักนาที
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ Bai Yusu จะพูดจบ หยางเฉินก็มองเขาด้วยสายตาเย็นชา
เมื่อเห็นแววตาเย็นชาของเขา ไป๋ยูซู่ก็กลืนคำพูดที่อยู่บนปลายลิ้นของเขาลงไป
หยางเฉินเลือกที่จะเคารพการเลือกของหลิวยู่หยานและพี่ชายของเธอ แต่ไป๋ยู่ซู่ดูเหมือนว่าเธออยากให้หลิวยู่หยานไปกับเธอด้วย ซึ่งทำให้หยางเฉินไม่พอใจมาก
ไม่นานหลังจากนั้น หยางเฉินและเพื่อนๆ ของเขาก็มาถึงที่ที่หลิวยู่หยานและคนอื่นๆ พักอาศัยอยู่
ทันทีที่กลับมาถึงห้อง หลิวหยูหางก็อดไม่ได้ที่จะถามหยางเฉินอย่างรีบร้อน “พี่เฉิน ท่านบอกก่อนหน้านี้ว่ายังมีเรื่องอื่นอีก เรื่องอะไรหรือ? ท่านช่วยเล่าให้พวกเราฟังหน่อยได้ไหม?”
หยางเฉินพยักหน้า จากนั้นจึงพูดกับไป๋หยูซู่ว่า “หยิบจี้หยกที่สร้อยคอของคุณออกมา!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ไป๋อวี้ซู่ก็ตื่นเต้นจนมือสั่น เธอรีบถอดสร้อยคอจี้หยกคู่ออกจากคอ
หลังจากเห็นจี้หยกในมือของ Bai Yusu ดวงตาของ Liu Yuyan ก็เบิกกว้างขึ้นทันที และเธอดูเหลือเชื่อมาก
ทันใดนั้น หลิว ยู่หยาน ก็หยิบจี้หยกที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับที่เธอสวมใส่ออกมาโดยไม่รู้ตัว และถามว่า “คุณ…ทำไมคุณถึงมีจี้หยกแบบนี้ด้วย?”