by เมื่อเห็นว่าสีหน้าของหยางเฉินดูไม่ดี ไป๋หยูซู่จึงใช้ไหวพริบมากขึ้นในครั้งนี้และเงียบลง โดยเดินตามหยางเฉินไปอย่างเงียบๆ
หลังจากเดินมาเป็นเวลานาน ทั้งสองก็มาถึงปลายทางในที่สุด
สุดทางเป็นหน้าผาสูงชันมาก และเบื้องล่างเป็นทะเลสีดำ
ไป๋อวี้ซู่ตกตะลึง เธอไม่เคยคาดคิดว่าน้ำทะเลใต้หน้าผาจะเป็นสีดำสนิท ดำจนมองไม่เห็นมือตัวเอง แค่เหลือบมองก็ทำให้รู้สึกเหมือนติดอยู่ในเหวลึกดำมืด
ร่างกายของไป๋อวี้ซูสั่นเล็กน้อยอย่างควบคุมไม่ได้ น้ำสีดำที่อยู่ตรงหน้าสร้างแรงกดดันทางจิตใจอย่างรุนแรง ทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวอย่างควบคุมไม่ได้
ความกลัวนี้ไม่อาจระงับได้เลย
ไป๋ยูซู่รู้ดีว่าความกลัวที่มันนำมาให้เธอนั้นเพียงพอที่จะแสดงให้เห็นถึงอันตรายของทะเลสีดำแห่งนี้
ไป๋หยูซู่เคยส่งคนมาที่นี่มาก่อน แต่ลูกศิษย์เหล่านั้นรายงานกับเธอเพียงว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่มีหน้าผาและทะเล และเป็นไปไม่ได้ที่มนุษย์จะรอดชีวิตได้
นั่นเป็นเหตุว่าทำไมเมื่อไป๋หยูซู่เห็นหยางเฉินเดินไปทางนี้ เธอจึงถามเขาว่าเขาเดินผิดทางหรือเปล่า
เมื่อเห็นฉากนี้แล้ว ไป๋หยูซู่ก็ตระหนักว่าศิษย์ที่ถูกส่งไปที่นั่นตอนแรกไม่ได้บอกความจริงกับเธอทั้งหมด
ที่นี่มีทั้งหน้าผาและทะเล แต่สาวกเหล่านั้นไม่ได้มาถึงหน้าผาอย่างแน่นอน พวกเขาคงเพิ่งรู้ว่านี่คือหน้าผาแต่ไกล ส่วนทะเล พวกเขามาที่นี่เพราะได้ยินเสียงคลื่นซัดฝั่งเท่านั้น
เพราะเมื่อไป๋อวี้ซู่กำลังจะถึงขอบผา เขารู้สึกว่าทะเลใต้หน้าผาเบื้องหน้านั้นน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก เสียงคลื่นซัดสาดดังสนั่นหวั่นไหว หัวใจของเขาเต้นแรงจนควบคุมไม่ได้
เหตุผลที่ Bai Yusu สามารถไปถึงขอบหน้าผาได้ก็เพราะว่า Yang Chen อยู่ข้างๆ เธอ ไม่เช่นนั้นเธอจะไม่กล้าเสี่ยงไปถึงขอบหน้าผาเพียงลำพังอย่างแน่นอน
นี่แสดงให้เห็นว่าศิษย์ที่มีทักษะศิลปะการต่อสู้ระดับต่ำกว่าไม่มีความสามารถที่จะไปถึงขอบหน้าผาแห่งนี้ได้ เพราะเมื่อพวกเขาเข้าไปใกล้แล้ว ออร่าอันน่าสะพรึงกลัวที่ปล่อยออกมาจากเสียงคลื่นจะทำให้พวกเขาตกใจหนีไปทันที
ยิ่งไปกว่านั้น หากใครพบว่าน้ำทะเลที่นี่เป็นสีดำสนิท พวกเขาก็จะบอกเธอตามธรรมชาติ แต่เหล่าสาวกเหล่านั้นไม่ได้บอก
ไป๋อวี้ซู่จึงส่งคนไปตามหาตัวน้องสาวของเธอ และก็ส่งคนไปตามหาตัวหยางเฉินด้วย พร้อมบอกให้พวกเขามองไปทางนี้ เห็นได้ชัดว่าทั้งสองครั้งคนเหล่านั้นไม่ได้เข้าใกล้พอ
ไป๋อวี้ซูเข้าใจทันที ไม่แปลกใจเลยที่ไม่มีใครหาหยางเฉินเจอ หยางเฉินคงกำลังซ่อนตัวอยู่บนขอบผาตอนนั้น
นักรบธรรมดาไม่อาจเข้าใกล้สถานที่แห่งนี้ได้เลย นักรบที่แข็งแกร่งจะมองผ่านๆ แล้วหันหน้าหนีทันที ดังนั้น การซ่อนตัวอยู่ในสถานที่เช่นนี้จึงไม่ใช่เรื่องง่าย
แต่ไม่นาน ไป๋หยูซู่ก็ตอบกลับมาว่า ถ้าหยางเฉินซ่อนตัวอยู่ที่นี่ เขาจะหาพี่สาวของเธอเจอได้ยังไง
ไป๋หยูซู่รู้สึกสับสน จึงถามว่า “คุณหยาง น้องสาวของฉันซ่อนตัวอยู่บนขอบหน้าผาแห่งนี้หรือเปล่า?”
ชั่วขณะหนึ่ง ไป๋หยูซูรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย หากน้องสาวของเธอซ่อนตัวอยู่ที่นี่ และเธอได้รับการปฏิบัติอย่างดีเยี่ยมจากคนชั้นสูงในเมืองซูซากุ เธอคงไม่มีวันให้อภัยตัวเองไปตลอดชีวิต เธอรู้สึกผิดอย่างที่สุดในขณะนั้น
เมื่อหยางเฉินได้ยินคำถามของไป๋หยูซู่ เขาก็ตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ใช่ที่นี่!”
คราวนี้ถึงคราวของไป๋อวี้ซู่ที่ต้องงุนงง ดวงตาอันงดงามเบิกกว้างขึ้น “นางไม่ได้อยู่ที่นี่งั้นหรือ? แล้ว…แล้วทำไมเจ้าถึงพาข้ามาที่แบบนี้?”