by ท่านเจ้าเมืองซุนไม่ทันสังเกตว่าผู้พิทักษ์กงกำลังเหงื่อแตกพลั่กในเวลานี้!
“คนนี้เป็นใคร เขาบอกว่าฉันเป็นนักบำเพ็ญตบะปีศาจ ฉันคงล้อเล่นแน่…”
ผู้พิทักษ์กงระงับความตื่นตระหนกของเขาและยิ้ม!
“พี่ชายคนหนึ่งของฉันพาเขามาที่นี่ ฉันได้ยินมาว่าเขาอยู่ทีมเดียวกับบอสไฉ ฉันไม่ได้ถามถึงสถานะที่แน่ชัดของเขา”
ท่านเจ้าเมืองซุนกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ!
เมื่อผู้พิทักษ์กงได้ยินเช่นนี้ เขาก็ตกตะลึงไปชั่วขณะแล้วถามด้วยสีหน้าจริงจัง: “ชายหนุ่มผู้นี้มีนามสกุลว่าเฉินใช่หรือไม่”
ผู้ครองเมืองซุนพยักหน้า: “ใช่ ฉันได้ยินมาว่าหัวหน้าไฉเรียกเขาว่านายเฉิน…”
“โอ้ เจ้าผู้นี้ชื่อเฉินผิง คนที่ข้าขอให้ท่านเจ้าเมืองซุนช่วยจับข้า”
ผู้พิทักษ์กงกล่าวอย่างรีบร้อน!
“อะไรนะ? เขาเหรอ?”
เจ้าเมืองซุนรู้สึกสับสน: “ข้าคิดว่าชายหนุ่มคนนี้ยังอยู่ในอาณาจักรฟิวชั่นเท่านั้น และทักษะทางการแพทย์ของเขายังไม่ดีนัก ทำไมเภสัชกรกงถึงรู้สึกโกรธแค้นเขา?”
ท่านเจ้าเมืองซุนไม่เข้าใจว่าทำไมเภสัชกรระดับสูงอย่างผู้พิทักษ์กงถึงได้จองจำคนที่ระดับต่ำอย่างเฉินผิง!
“ท่านเจ้าเมืองซุน โปรดหยุดถามคำถามนี้เถอะ ช่วยจับตัวเฉินผิงทันที ข้าพเจ้าจะรักษาอาการป่วยของคุณแม่ซุนให้หายได้อย่างแน่นอน”
ผู้พิทักษ์กงกล่าวด้วยความตื่นเต้น!
“โอเค ฉันจะพาพวกเขาไปที่นั่นทันที พวกเขาอยู่บ้านข้างๆ !”
เจ้าเมืองซันพยักหน้า!
ในไม่ช้า เจ้าเมืองซุนก็พาผู้คนมาที่สนามหญ้าของเหล่าเจีย และผู้พิทักษ์กงก็กำลังรออยู่ที่นั่นด้วยสีหน้ามีความสุข!
ตราบใดที่จับเฉินผิงได้ เขาจะพาเฉินผิงไปทันที!
ส่วนพิษในร่างของซุนเสี่ยวหยุน เขาไม่สนใจ!
“พี่ชายคนที่สอง ทำไมคุณถึงมาหาฉันทันที?”
เมื่อเหล่าเจียเห็นเจ้าเมืองซุนพาคนมาที่ลานบ้านของเขา เขามีหน้าตาแปลกมาก!
แม้ว่าทั้งสองบ้านจะอยู่ใกล้กัน แต่ท่านเจ้าเมืองซุนก็ไม่ค่อยมาที่ลานบ้านแห่งนี้!
“พี่ชาย ขอถามหน่อยว่า เภสัชกรหนุ่มที่คุณพามาเมื่อวานชื่อเฉินผิงใช่ไหม”
เจ้าเมืองซุนถามเหล่าเจีย!
“ใช่แล้ว เขาชื่อเฉินผิง ฉันได้ยินเขาพูดคำนี้ด้วยตัวเองเมื่อวานนี้!”
เหล่าเจียพยักหน้า!
“ดีเลย ฉันมาจับเขามา เขาอาศัยอยู่ที่ไหน” ท่านเจ้าเมืองซันกล่าว
“ภายในห้องชั้นในสุดของปีกตะวันออก”
เล่าเจียกล่าว!
เจ้าเมืองซุนและลูกน้องของเขารีบเข้ามา
เวลานี้ เฉินผิงกำลังฝึกซ้อม แม้ว่าพลังจิตวิญญาณในสนามจะมีน้อยแต่ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย เฉินผิงสามารถรวบรวมอาณาจักรของเขาได้!
เจ้าเมืองซุนนำคนของเขามาที่บ้านของเฉินผิงและกำลังจะผลักประตูเปิด!
“คุณเป็นใคร คุณกล้าดียังไงถึงบุกรุกห้องคนอื่น?”
ขณะนั้น ฮั่วเฟิงตามจี้หยุนไปและเห็นมัน และรีบวิ่งไปปิดด้านหน้าห้องทันที!
พวกเขาไม่รู้ว่าท่านเจ้าเมืองซุนคือใคร ดังนั้นแน่นอนว่าพวกเขาจะไม่ปล่อยให้เขาเข้าไปในห้องของเฉินผิง!
ฮั่วเฟิงตะโกนตามจี้หยุน และคนอื่นๆ ก็ออกจากห้องไปเช่นกัน!
เมื่อไฉหงเว่ยเห็นว่าเป็นผู้ครองเมืองซุนที่พาคนมาที่นี่ เขาก็ประหลาดใจมากทันที!
“ท่านเมืองซุน ท่านกำลังทำอะไรอยู่?”
ไฉหงเว่ยก้าวไปข้างหน้าและถาม!
“ฉันมาที่นี่เพื่อจับเฉินผิง เขาอยู่ในห้องนี้หรือเปล่า?”
ท่านเจ้าเมืองซันกล่าว!
ไฉ่หงเว่ยตกตะลึง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสับสน: “ท่านเจ้าเมืองซุน ท่านจับกุมนายเฉินทำไม มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า?”
“อย่าถามคำถามอีกต่อไป ออกไปจากทางของฉันเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นคุณจะไม่โทษฉันที่หยาบคาย!”
เจ้าเมืองซุนกล่าวด้วยใบหน้าเย็นชา!
เมื่อเห็นเช่นนี้ ไฉหงเว่ยก็รีบหันไปมองเหล่าเจีย หวังว่าเหล่าเจียจะพูดอะไรสักอย่าง แต่เหล่าเจียกลับแสร้งทำเป็นไม่เห็นอะไรเลย!
เนื่องจากเจ้าเมืองซุนได้ระดมกองทัพขนาดใหญ่เพื่อจับตัวเฉินผิง จึงต้องมีเหตุผลบางอย่าง เหล่าเจียคงไม่สนใจแน่!
เมื่อเจ้าเมืองซุนเห็นว่าทุกคนยังคงยืนอยู่ตรงหน้าเขา ร่างกายของเขาก็สั่นเล็กน้อย และทันใดนั้น คลื่นอากาศก็พัดขึ้น ทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงหน้าเขาล้มลงกับพื้น!
“ฮึ่ม คุณไม่รู้ข้อจำกัดของตัวเองหรอกนะ…”
เจ้าเมืองซุนกรนเสียงดังอย่างเย็นชาและกำลังจะผลักประตูเปิดออก!
“เดี๋ยวก่อน ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้พาตัวนายเฉินไป…”
ไม่เพียงแต่ผู้อาวุโสเหมี่ยวจะมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ เขายังมายืนอยู่ตรงหน้าท่านเจ้าเมืองซุนโดยตรงด้วย!
เฉินผิงช่วยชีวิตนายเหมี่ยวไว้ นายเหมี่ยวจะได้ไม่นั่งเฉย ๆ!