บทที่ 2985 Top Shenhao

Top Shenhao
Top Shenhao

หลินหยุนได้ยินดังนั้นก็รีบวางร่างของเฟยฮั่วลงในพื้นที่จัดเก็บทันที

“ท่านรองเจ้าสำนักเหยา ข้าขอตัวก่อน” หลินหยุนยิ้ม

หลังจากกล่าวคำอำลา หลินหยุนก็หันหลังกลับและจากไป

อาณาจักรไฟเมฆ เมืองหลวงของพระเจ้า

หลิน ฟู.

หลังจากหลินหยุนกลับมาถึงคฤหาสน์หลิน เขาพักอยู่กับครอบครัวเป็นเวลาสองวัน ในช่วงเวลานี้ หยุนซาง ซู่หยาน เจียงจิงเหวิน ฉินสือ จ้าวหลิงเอ๋อ และคนอื่นๆ ก็หยุดถอยทัพและกลับมารวมตัวกับหลินหยุนอีกครั้ง

แน่นอนว่ามีทั้ง Lone Wolf, Fang Fang และปู่ของเขา

เดิมที หลินหยุนคิดว่ารองอาจารย์ใหญ่วังเหยาจะใช้สร้อยข้อมือสื่อสารเพื่อประกาศให้คนทั้งวังเทียนเซินทราบว่าเขาได้สังหารปีศาจสวรรค์ระดับเจ็ดสองตัวเพื่อเป็นการยอมรับในความสำเร็จที่โดดเด่นของเขา

เพราะโดยปกติแล้วบันทึกที่โดดเด่นเช่นนี้จะต้องได้รับการรายงานอย่างแน่นอน

แต่หลังจากกลับถึงบ้านสองวันเต็มก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

ดูเหมือนว่ารองอาจารย์ใหญ่วังเหยาไม่มีแผนจะประกาศเรื่องนี้ในตอนนี้

หลินหยุนไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้อีกต่อไป อย่างไรก็ตาม เขารับผลึกห่าวเยว่ 20,000 ชิ้นเป็นของที่ปล้นมาจากสงคราม หลินหยุนก็ยังคงรู้สึกยินดี

แม้ว่าหลินหยุนต้องการจะกลั่นคริสตัลเฉียนคุน 20,000 ชิ้น แต่ทรัพยากรที่จำเป็นก็ยังมีมากทีเดียว

สองวันต่อมา

จากนั้นจักรพรรดิ Huoyun ก็ส่งข้อความไปแจ้งว่า Lin Yun ได้พบอาวุธวิเศษความเร็วเหนือกาลเวลาแล้วเพื่อให้ Lin Yun หยิบมันขึ้นมา

หลังจากที่หลินหยุนได้รับข้อความ เขาก็ตรงไปที่พระราชวังทันที

พระราชวังภายในวัดทงเซิน

“ศิษย์เอ๋ย เจดีย์เมฆาม่วงนี้ไหลเร็วกว่ากาลเวลาถึงแปดเท่า ข้าซื้อมันมาจากเจ้าของตึกเซียวเหยาเพื่ออาจารย์ของข้าโดยเฉพาะ”

หลังจากที่ฮัวหยุนพูดจบ เขาก็โบกมือให้จื่อหยุนไท่กับหลินหยุน

“ขอบคุณครับอาจารย์” หลินหยุนรีบยิ้มและทำความเคารพ

ด้วยวิธีนี้ เจดีย์เมฆม่วงจึงมีประสิทธิภาพมากกว่าเจดีย์ยี่เนียนหมิงซินของหลินหยุนเสียอีก

“ไปซ่อมโซ่ให้เรียบร้อย” จักรพรรดิหั่วหยุนโบกมือ

“ศิษย์จะออกไปก่อน” หลังจากที่หลินหยุนทำความเคารพแล้ว เขาก็หันหลังแล้วจากไป

เทือกเขาสัตว์อสูร ในห้องโถงหลักของคฤหาสน์เหยาชวาย

“สองวัน!”

เหยาชวายเดินไปเดินมาในห้องโถงที่มีแสงสลัว ดูเหมือนวิตกกังวล

เจียงเฟยฮั่ว ปีศาจสวรรค์ระดับเจ็ดทั้งสอง ถูกส่งมาเพื่อลอบสังหารหลินหยุน ผ่านไปสองวันแล้ว และเหล่าเหยาซ่วยก็รู้ว่าหากพวกเขาทำสำเร็จ เฟยฮั่วและคนอื่นๆ คงต้องกลับมาตั้งนานแล้ว

ระหว่างที่รออยู่ เหยาซ่วยก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่านะ? ล้มเหลวงั้นเหรอ?

“ไม่ควรจะเป็นอย่างนั้น ด้วยความแข็งแกร่งของเฟยฮั่ว พวกเขาทั้งสองสามารถฆ่าหลินหยุนได้อย่างง่ายดาย!” ใบหน้าของเหยาซู่เหว่ยหม่นหมอง

และก่อนที่เฟยฮัวจะออกเดินทาง มันได้บอกเฟยฮัวให้ตรวจสอบก่อนที่จะเคลื่อนไหวเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีการซุ่มโจมตี จากนั้นจึงหันกลับมาโจมตีหลินหยุนอีกครั้ง

แม้ว่า Yaoshuai จะไม่คิดว่าภารกิจจะล้มเหลวได้ แต่ความจริงก็คือยักษ์ใหญ่ทั้งสอง Fei Huo ไม่ได้ติดต่อกันมาสองวันแล้ว ซึ่งทำให้ Yaoshuai ต้องกังวล

ขณะนั้น ปีศาจแห่งท้องฟ้าก็รีบวิ่งเข้ามาในห้องโถง

“ฉีเหยาซ่วย เพิ่งได้ข่าวว่าหลินหยุนปรากฏตัวต่อสาธารณชนที่เมืองหลวงของจักรวรรดิอัคคีเมฆา เขา…เขาปลอดภัยดี” เทียนเหยารายงานอย่างประหม่า

“อะไร!”

เมื่อเหยาชวายได้รับข่าวนี้ ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก ราวกับโดนฟ้าผ่า

ชาวเหยาชวายรู้ดีว่าการที่หลินหยุนปรากฏตัวที่เสินตูอย่างปลอดภัยนั้นหมายความว่าอย่างไร แต่เฟยฮัวและเหยาที่ “เจ้าเล่ห์” ไม่ได้กลับมาในวันนั้น!

นั่นหมายความว่าการลอบสังหารล้มเหลว

หลินหยุนยังมีชีวิตอยู่ ส่วนเฟยฮั่วและ “ไหวพริบ” ไม่ได้ติดต่อกันเลย ซึ่งเพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าเฟยฮั่วและ “ไหวพริบ” ได้เสียสละ…

เหยาชวายตกตะลึงไปชั่วขณะ

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้! ทำไมหมอนี่ถึงฆ่าไม่ได้ ทำไมชีวิตเขาถึงได้สูงส่งขนาดนี้!!!” เหยาซ่วยเงยหน้าขึ้นคำราม ดวงตาราวกับจะลุกเป็นไฟ

ส่งปีศาจสวรรค์ระดับเจ็ดออกไปสองตัว ฆ่าหลินหยุนไม่ได้หรือไง? เหยาซ่วยไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้!

ภายใต้ความโกรธ อุณหภูมิของห้องโถงที่แต่เดิมมืดมนและหนาวเย็นก็พุ่งสูงขึ้นทันที

ภายใต้ความโกรธดังกล่าว สัตว์ประหลาดทั้งหมดในห้องโถงก็หวาดกลัวจนเหงื่อแตกพลั่ก และไม่กล้าหายใจเข้า เพราะกลัวว่าแม้จะหายใจเข้าก็จะทำให้ผู้บัญชาการสัตว์ประหลาดโกรธ

“หรือว่า… มันคงอยู่จนกระทั่งจักรพรรดิหั่วหยุนรอกำลังเสริมมาถึง? หรือว่า… มีกับดักอยู่ก่อนหน้านั้น?”

เหยาซ่วยกำลังคาดเดาความเป็นไปได้ต่างๆ

สิ่งเดียวที่มันไม่เชื่อเลยก็คือ หลินหยุนเองที่เอาชนะปีศาจเฟยฮัวและ “เจ้าเล่ห์” ได้ ในมุมมองของมัน นี่เป็นเพียงจินตนาการ

ไม่ว่า Yaoshuai จะคาดเดาความเป็นไปได้ใดๆ ก็ตาม มันก็รู้ว่าแม้จะไม่เต็มใจที่จะยอมรับ แต่ความจริงนั้นแทบจะไม่เปลี่ยนแปลงเลย และนั่นก็คือการเสียสละของ Feihuo และ “ไหวพริบ”

การเสียสละของแม่ทัพผู้ทรงพลังทั้งสองนั้นไร้ผล แต่สิ่งสำคัญคือหลินหยุนไม่ได้ถูกสังหาร ความสูญเสียเช่นนี้เป็นสิ่งที่เหยาซ่วยไม่อาจยอมรับได้…

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือแม้ว่าการส่งนักรบมอนสเตอร์ที่ทรงพลังทั้งสองจะล้มเหลวในการลอบสังหาร แต่หากคุณต้องการฆ่าหลินหยุนในอนาคต มันก็จะยากพอๆ กับการปีนขึ้นฟ้าเลยทีเดียว

หรือจะเป็นไปได้ว่าปีศาจสวรรค์จากอาณาจักรชั้นที่ 8 ถูกส่งมาเพื่อลอบสังหารเผ่าพันธุ์มนุษย์อีกครั้ง?

ปีศาจท้องฟ้าระดับที่แปดไม่สามารถส่งไปยังดินแดนมนุษย์ได้ง่ายๆ

ยิ่งไปกว่านั้น ความล้มเหลวในครั้งนี้ทำให้เหยาชวายรู้สึกว่าแม้ว่าเขาสามารถส่งเขาไปยังระดับที่แปดได้ เขาก็ไม่กล้าที่จะรับประกันความสำเร็จ

หลินหยุนคนนี้ชั่วร้ายจริงๆ!

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ความล้มเหลวในครั้งนี้ทำให้เหยาชวายรู้สึกว่าคงไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะลอบสังหารหลินหยุนในอนาคต อย่างน้อยก็เป็นไปไม่ได้ที่จะลอบสังหารหลินหยุนบนดินแดนของมนุษย์

หลังจากคำรามและคำรามติดต่อกันหลายครั้งแล้ว เหล่าเหยาชวายก็กลับมายังบัลลังก์และนั่งลงอย่างอ่อนแรง

เหยาชวายถามตัวเอง เขาถือเป็นคนที่มีชื่อเสียงในชีวิตของเขา แต่เขากลับถูกปลูกฝังอยู่ในมือของเด็กคนนี้เช่นหลินหยุนซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“เมื่อก่อนนี้ ข้าน่าจะฟังตี้เจียง…” เหยาชวายพึมพำอย่างอ่อนแรง

ไม่นานหลังจากหลินหยุนเข้ารับตำแหน่งเจ้าสำนักตงหยวน ตี้เจียงเสนอให้เหยาซ่วยจัดการสังหารหลินหยุน หากเขาไม่สังหารหลินหยุน ปัญหาจะไม่มีวันจบสิ้น

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *