by เบอร์นาร์ด เอลโน และตะวันนา ได้พูดเรื่องนี้ออกมาในเวลาเดียวกัน ซึ่งถือเป็นการเสริมจุดแข็งของกันและกัน
คนหนึ่งร่ำรวยและสามารถสั่งการได้
อีกคนที่มีความสามารถสามารถได้รับการสนับสนุนจากคนนับร้อยได้
ทั้งคู่แสดงความเต็มใจที่จะติดตามเหตุการณ์นี้อย่างใกล้ชิด ไม่ต้องพูดถึงอเล็กซานเดอร์จากแบล็กวอเตอร์ แม้แต่ผู้นำระดับสูงของมัลดีฟส์ก็ยังรู้สึกกังวลจนเหงื่อท่วม
พวกเขารู้ว่าเหตุการณ์นี้จะดึงดูดความสนใจจากทั่วโลกอย่างกว้างขวางในช่วงเวลาสั้นๆ และหากพวกเขาไม่จัดการเรื่องนี้ให้ทุกคนพอใจ ก็จะเป็นการทำลายชื่อเสียงของประเทศพวกเขาอย่างใหญ่หลวง และมีแนวโน้มสูงมากที่รีสอร์ทแห่งนี้จะไม่สามารถฟื้นตัวได้อีกต่อไป
การท่องเที่ยวถือเป็นอุตสาหกรรมหลักที่แท้จริงของมัลดีฟส์ และพวกเขาจะไม่ยอมให้สิ่งนี้เกิดขึ้น
ไม่ต้องพูดถึงแบล็กวอเตอร์ ต่อให้เจ้าหน้าที่ระดับสูงของอเมริกามา พวกเขาก็ไม่สามารถปิดบังหรือปกปิดอะไรได้ เพราะพวกเขารู้ดีว่าประเทศของพวกเขาไม่มีทรัพยากรเชิงยุทธศาสตร์ และไม่ได้เป็นฐานที่มั่นทางยุทธศาสตร์ มันไม่สร้างกำไรให้กับอเมริกาอย่างสิ้นเชิง อเมริกาไม่สามารถรองรับประชากรจำนวนมากขนาดนั้นได้ พวกเขาจึงทำได้เพียงพึ่งพาตนเองเท่านั้น
ผู้บัญชาการทหารพยักหน้าอย่างรวดเร็ว: “อย่ากังวล แม้ว่าประเทศของเราจะไม่ใหญ่โต แต่เราก็ยังมีความรับผิดชอบที่แข็งแกร่ง!”
ขณะนี้ชาวเน็ตทั่วโลกต่างชื่นชม เบอร์นาร์ด เอลโน และ ตะวันนา เป็นอย่างมาก
ความกล้าหาญต่อพลังของทั้งสองคนสร้างความประหลาดใจให้กับทุกคน
โดยเฉพาะเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ เขาทำผลงานได้ยอดเยี่ยมจริงๆ ในวันนี้
เรื่องนี้เป็นเรื่องยากมากสำหรับแบล็ควอเตอร์ สิ่งที่พวกเขากลัวที่สุดตอนนี้คือแพะรับบาปไม่สามารถรับผิดได้ และพวกเขากลัวว่าเหตุการณ์นี้จะนำมาซึ่งความสูญเสียที่หนักหนาสาหัสยิ่งขึ้น
สำหรับแบล็ควอเตอร์ เรื่องนี้เปรียบเสมือนมะเร็ง หากเป็นมะเร็งที่ตำแหน่งเดิม พวกเขาสามารถตัดสินใจผ่าตัดเอาเนื้อเยื่อบางส่วนออกได้ และถือว่าหายขาด
แต่ถ้ามะเร็งได้แพร่กระจายไปแล้ว แม้ว่าจะผ่าตัดเอาเนื้องอกออกแล้ว ก็ยังมีเนื้องอกใหม่โผล่ขึ้นมาอีก หากยังเป็นแบบนี้ต่อไป คุณจะเสียชีวิตครึ่งหนึ่งหากไม่ตาย
–
แม้ว่ากองทัพมัลดีฟส์จะใช้เวลานานในการจัดการกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น แต่หม่าหลานและเซียวชางคุนก็ยังคงมีกำลังใจที่ดีอยู่เสมอ
สาเหตุหลักมาจากรางวัล 100,000 ดอลลาร์ที่เบอร์นาร์ด เอลโน สัญญาไว้กับตัวเอง ทั้งคู่รู้สึกเหมือนกำลังนั่งรถไฟเหาะตีลังกา และ ณ จุดนี้ พวกเขาก็มีความสุขมากจนหยุดยิ้มไม่ได้
กองทัพอนุญาตให้นักท่องเที่ยวกลับเข้าห้องพักได้เฉพาะการลงทะเบียนข้อมูลของแขกแต่ละคนและจัดการกับศพทั้งหมดเท่านั้น
เป็นเวลาดึกมากแล้ว และหลายๆ คนก็เหนื่อยล้าทั้งร่างกายและจิตใจ จึงเดินกลับมาให้กำลังใจกันพร้อมครอบครัว
หม่าหลานและเซียวฉางคุน เดินจูงมือกันออกมา ลมทะเลพัดเอากลิ่นเลือดมาด้วย หม่าหลานหลับตาลง สูดหายใจเข้าลึกๆ พลางถอนหายใจ “โอ้ สามี ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน รู้สึกเหมือนอากาศที่มัลดีฟส์จะหอมหวานขึ้นอีก!”