by หลังจากพูดอย่างนั้นแล้ว เธอไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไป จึงถอยหลังสองก้าว พยักหน้าให้ทั้งสองคน แล้วกระซิบว่า “ทั้งสองคน ฉันจะออกไปก่อน”
หลังจากพูดจบ เขาก็หันหลังแล้วเดินออกไปช้าๆ
นอกประตู ซุน เหมิงเหมิง เดินเข้ามาหาเธอด้วยสีหน้าประหลาดใจและถามเธอว่า: “บอสเซียว ทำไมคุณถึงใช้เวลานานมากในการขอรับเครื่องราง…”
เซียว ชูหราน ไม่รู้ว่า ซุน เหมิงเหมิง เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนี้ จึงฝืนยิ้มให้เธอแล้วพูดว่า “ฉันมีคำถามมากมาย จึงใช้เวลาพอสมควร เข้ามาเร็ว ฉันจะรอคุณอยู่ที่ประตู”
ซุน เหมิงเหมิง พยักหน้า มองดูดอกไม้ในอ้อมแขนของเธอด้วยความประหลาดใจ และถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น “คุณเซียว คุณได้ช่อดอกไม้ในอ้อมแขนนี้มาจากไหน”
เซียว ชูหราน กล่าวอย่างเก้ๆ กังๆ: “นี่… นี่อาจารย์เป็นคนให้มา ท่านบอกว่าฉันมีความผูกพันกับช่อดอกไม้ช่อนี้ ท่านจึงขอให้ฉันเอามันกลับบ้านและดูแลมันอย่างดี”
ซุน เหมิงเหมิง เบิกตากว้างและพูดด้วยท่าทางสับสน: “ฟังดูแปลก แต่ข้าจะเข้าไปก่อน ท่านเซียว โปรดรอข้าที่นี่สักครู่!”
เซียว ชูหราน พยักหน้าและมองดู ซุน เหมิงเหมิง เดินเข้ามา
หลังจากที่ ซุน เหมิงเหมิง เข้าไป เธอเห็นว่า ถัง ซีไห่ และอาจารย์จิงชิง อยู่ที่นั่นทั้งคู่ ดังนั้นเธอจึงเดินไปหาและถามด้วยเสียงต่ำ “พ่อบ้านถัง ฉันควรทำอย่างไรต่อไป”
ถัง ซื่อไห่ กล่าวว่า “เจ้าจะอยู่กับนางเย่ไปสักพัก นางเย่ต้องการเวลาจัดการเรื่องนี้ เจ้าคงจะออกไปได้หลังวันเกิดของท่านชายน้อยคนที่สองในเดือนกุมภาพันธ์ ข้าพเจ้าจะจัดการให้เจ้าออกไปพร้อมกันในตอนนั้น”
ซุน เหมิง ถามเขาว่า: “แล้วคุณล่ะ บัตเลอร์ถัง?”
ถัง ซื่อไห่ กล่าวว่า “ฉันจะพักที่วัดชีเซีย หลังจากที่นางเย่ยืนยันตารางเวลาที่แน่นอนแล้ว ฉันจะไปพบเธอที่นี่เพื่อสรุปรายละเอียดการเดินทางของฉัน”
ซุน เหมิงเหมิง กล่าวด้วยความกังวล “ข้ากลัวว่าท่านหญิงจะไม่สามารถช่วยบอกเรื่องนี้กับท่านชายได้หลังจากที่เธอกลับมา หากคุณชายรู้เรื่องนี้ เขาจะต้องมาที่วัดชีเซียเพื่อตามหาคุณอย่างแน่นอน และเขาจะต้องสงสัยข้าอย่างแน่นอน หากคุณชายพบเรา เราจะไม่สามารถปกป้องความลับในใจของเราได้อย่างแน่นอน”
ถัง ซีไห่ ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และกล่าวว่า “ตอนนี้เราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว เราไม่สามารถบังคับให้คุณนายเย่จากไปทันทีได้ ดังนั้นเราจึงเลือกที่จะไว้วางใจว่าคุณนายเย่สามารถมองเห็นสถานการณ์ได้อย่างชัดเจนและปฏิบัติตามข้อตกลงเพื่อประโยชน์ของคุณชายน้อย”
ซุน เหมิงเหมิง ถอนหายใจ: “ข้าเพิ่งเห็นสีหน้าของนางน้อยตอนที่นางจากไป นางคงเจ็บปวดมาก ข้าสงสัยว่าท่านชายน้อยจะสังเกตเห็นหรือไม่…”
ถัง ซื่อไห่ ส่ายหัว: “เนื่องจากคุณเลือกที่จะเชื่อคุณนายเย่ คุณจึงไม่ต้องคิดมาก เจตนาของคุณนายคือการเดิมพันกับคุณนายเย่ หากเธอชนะ เธอจะยังคงวางแผนในความลับต่อไป หากเธอแพ้ เธอจะพบกับคุณชายน้อยและอธิบายความลับที่ซ่อนอยู่ทั้งหมด”
ซุน เหมิงเหมิง พยักหน้าและกล่าวว่า “โอเค บัตเลอร์ถัง ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะทำงานหนักต่อไปในช่วงเวลานี้”
ถัง ซื่อไห่ กล่าวว่า “หากคุณนายเย่ สงสัยคุณ ฉันเชื่อว่าด้วยบุคลิกของเธอ เธอจะบอกคุณทุกอย่างโดยตรง คุณไม่ต้องปิดบังอะไรแล้ว คุณสามารถบอกเธอได้ทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องภรรยา ถ้าเธอยังต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ก็อยู่ต่อเถอะ ถ้าไม่ต้องการ ก็แจ้งให้ซิสเตอร์ซุนทราบ แล้วเธอจะจัดการให้คุณออกไปก่อน”
–
คำบ่นเล็กๆ น้อยๆ: ฉันได้ยินจากเพื่อนๆ ว่ามีคนฉลาดๆ หลายคนพูดคุยกันว่าผู้เขียนหนังสือเล่มนี้ได้เปลี่ยนไปแล้ว ฉันแค่อยากจะพูดสิ่งหนึ่ง: ถ้าฉันอยากจ้างนักเขียนเงามาเขียนงานให้จริงๆ ถึงแม้ว่านักเขียนเงาจะเขียนไม่ถึง 10,000 คำต่อวัน เขาก็จะเขียนอย่างน้อย 8,000 คำ เพราะว่าผมเขียนหนังสือมากว่าห้าปีแล้ว และเหนื่อยล้าทั้งร่างกายและจิตใจมาก ฉันไม่อยากจ้างนักเขียนไร้ฝีมือ ดังนั้นการอัปเดตจึงแย่มากในช่วงนี้!
ขอบคุณมากครับแอด เป็นกำลังใจให้ครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ 🙏🙏♥️♥️🌹🌹✌️✌️
พอรู้ว่าพระเอกเป็นทายาทของ สองตระกูลใหญ่รักพระเอกขึ้นมาเชียว เซียวซูหรันเอ้ยเซียวซูหรัน ปล่อยให้พระเอกตู นอนพื้นบ้านมาตั้งหลายปี ถ้าคนเขียนให้คู่กับเซียวซูหรันนี่ท่าจะบ้า รักก็ไม่ได้รักพระเอกมาตั้งแต่ต้นพึ่งจะมารู้สึกรัก คนที่น่าสงสารคือกู่ชิ่วอี้นี่แหละตามหามาตั้งนาน อิเซียวคาบไปแดกเฉย
ล่าสุดนางยอมให้ขึ้นนอนบนเตียงด้วยแล้วนะ เคยมีช่วงอารมณ์ประมาณอยากนอนด้วย แต่พระเอกเรากำลังเหนื่อยจากภาระกิจข้างนอกมา และชีพจรลงเท้าไม่ค่อยได้กลับบ้านสักเท่าไหร่ช่วงหลังมีแต่เดินทางตลอด เลยไม่ได้มีซัมติงซักที
ขอบคุณแอดที่แต่งนิยายเรื่องนี้มาให้เราได้อ่าน แอดทุ่มเทแรงกายแรงใจในการแต่งและเขียนเรื่องนี้มาหลายปีจนเหนื่อยล้าโดยแอดใส่ใจรายละเอียดทุกเรื่องอยากให้เราเข้าใจพื้นฐานของทุกเหตุการณ์จากความรอบรู้ของแอด ขอให้กำลังใจแอดให้มีพลังในการเขียนต่อไป แต่พวกเรานักอ่านก็สังเกตเห็นว่าปัจจุบันเนื้อหากระชับขึ้น ลดรายละเอียดลงแต่ยังคงความน่าติดตาม เพื่อแอดจะได้มีพลังแต่งนิยายจนจบ แบบนี้ก็ดีแล้ว ไม่ต้องลงรายละเอียดทุกเรื่องก็ดีค่ะ เน้นเนื้อเรื่องที่สำคัญ พวกเราจะติดตามอ่านจนจบ แต่ขออย่าเลิกเขียนเพราะเราจะค้างคาใจถ้าเรื่องนี้ไม่จบค่ะ
เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนและผู้แปล จากใจผู้ติดตามอ่านมาเป็นเวลาหลายปี จนถือได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวัน ถึงต้องรอการอัพเดทตอนใหม่ๆนานขึ้นก็ไม่เป็นไร เพราะผู้อ่านยังชอบกลับไปอ่านเนื้อเรื่องตอนที่สนุกและชอบส่วนตัวหลาบครั้ง เช่น ตอนที่เย่เฉินช่วยเหลือคนใกล้ชิดทีละคน ตอนที่เจอกับครอบครัวอัน ตอนที่สู้กับกองทัพโพจุนที่ภูเขาเย่หลิงซานอยากให้เนื้อเรื่องเป็นไปตามความตั้งใจของผู้เขียน
เป็นเหมือนกันค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราไปแล้ว ทุกวันตอนเช้าต้องเปิดอ่านก่อนทำงาน ถ้ายังไม่อัพเดต ก็เปิดดูตอนกลางคืนก่อนนอน ช่วงวันหยุดมีเวลา ก็กลับไปอ่านย้อนหลังตอนสำคัญ หรือเริ่มจำเหตุการณ์สำคัญไหนไม่ได้ก็ย้อนกลับไปทบทวน เป็นนิยายที่ให้เราได้เข้าใจสถานการณ์ต่างๆทั่วโลกมากมาย ทั้งโลกใต้ดิน พลังกำลังภายในเอย ระบบการทำงานรูปแบบต่างๆ ได้ความรู้และความสนุกลุ้นไปด้วย ครบรสจริงๆค่ะ
เป็นกำลังใจให้ และขอให้สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงหายป่วยโดยเร็วครับ
ສູ້ໆເດີ ເປັນກຳລັງໃຈໃຫ້ ຂໍໃຫ້ມີສຸຂະພາບແຂງແຮງ ຕິດຕາມຜົນງານຕະຫຼອດໄປ
ມີແຟນຄຣັບເປັນຄົນລາວຢູ່ຕົວະນິ ຄິດວ່າອ່ານຢູ່ຄົນດຽວ 55
เป็นกำลังใจให้ นิยายเรื่องนี้ คือส่วนหนึ่งในชีวิตเรา ทุกวันต้องเปิดก่อนทำงานอื่น ว่าอัพเดทไหม วันละ 2 ตอนก็ชื่นใจละ
ขอบคุณมากครับ ติดตามอ่านมานานมาก ขอให้สุขภาพแข็งแรงและขอให้เขียนจนจบครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ :3
เป็นกำลังใจให้นักเขียน และผู้แปล ทุกคนขอให้เราอ่านจบไปพร้อมๆกัน