บทที่ 4057 ภรรยาชั่วของหัวหน้าเผด็จการ

ภรรยาชั่วของหัวหน้าเผด็จการ
ภรรยาชั่วของหัวหน้าเผด็จการ

“เอ่อ…บางทีอาจเป็นเพราะเราอยู่ด้วยกันโดยธรรมชาติ และเราไม่ค่อยมีความสัมพันธ์ทางกายมากนัก ดังนั้น…” เธอพูดตะกุกตะกัก

    เธอมีความรู้สึกต่อเขา แต่เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกเหล่านั้นคือความรักหรือไม่

    เธอไม่เคยคิดเลยว่าคนที่เธอจะแต่งงานด้วยจะไม่ใช่เขา! แต่

    ถ้าคู่หมั้นของเธอได้ยินคู่หมั้นของเขาพูดแบบนี้ เขาคงไม่มีความสุข

    ความเงียบปกคลุมไปทั่ว

    บรรยากาศช่างเย็นชา!

    ไป๋อี้เริ่มสงสัยว่าเธอพูดความจริงมากเกินไปหรือเปล่า ทำไมเธอถึงพูดความจริงอย่างนั้น? เธอจะทำอย่างไรถ้าอู๋โม่เฉินโกรธจริงๆ?

    การเกลี้ยกล่อมเขาจะได้ผลไหม?

    ขณะที่เธอกำลังขบคิด นึกถึงสิ่งดีๆ ที่จะพูดกับอู๋โม่เฉิน เสียงของเขาก็ดังขึ้นในหูของเธออีกครั้ง—

    “แล้วนอกจากการนอนด้วยกันแล้ว เธอต้องการความสัมพันธ์ทางกายแบบไหน?”

    “จูบ!” เธอตอบโดยแทบไม่ได้คิด หลังจากคำพูดหลุดออกจากปาก เธอ จึง

    ได้รู้ตัวว่าพูดอะไรออกไป แล้วเงยหน้าขึ้นมองอู๋โม่เฉินอย่างกะทันหัน

    สายตาของทั้งคู่ประสานกัน

    เธอรู้สึกราวกับกำลังจมดิ่งลงไปในแอ่งน้ำลึก จ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขาอย่างตั้งใจ

    เธอรู้มาตลอดว่าดวงตาของเขางดงาม และเธอก็รักดวงตาคู่นั้นมาโดยตลอด นิ้วของเธอได้ลากเส้นไปตามรูปทรงของดวงตาเขานับครั้งไม่ถ้วน

    แต่บัดนี้ สายตาของเขากลับไร้ร่องรอยใดๆ

    ราวกับมีผ้าคลุมสีดำปิดบังความรู้สึกทั้งหมดของเขาไว้

    “เอ่อ… ฉัน… ฉันแค่…” เธอพูดตะกุกตะกัก พยายามเบี่ยงประเด็นการสนทนาออกไป

    “อยากจูบฉันไหม” ริมฝีปากบางของอู๋โม่เฉินเผยอออกเล็กน้อย

    “หา?” ไป๋อี้อี้กระพริบตา ดวงตาของเธอเบิกกว้างราวกับได้รับชีวิตใหม่ เธอพยักหน้าอย่างแรง “อยากจูบฉันไหม”

    ดูจากสีหน้าของเขาแล้ว เขาไม่น่าจะโกรธ

    “ถ้าอยากก็ไม่มีปัญหา แต่อยากจริงๆ เหรอ…”

    คำพูดของอู๋โม่เฉินถูกไป๋อี้อี้ขัดจังหวะ “ได้สิ!” “ตกลง”

    อู๋โม่เฉินกล่าว

    ไป๋อี้อี้กลืนน้ำลายที่เอ่อล้นในปากเธอลงไปโดยไม่รู้ตัว เขาหมายความว่าเธอจูบเขาได้ตอนนี้งั้นเหรอ?

    “งั้น…ตอนนี้เลยเหรอ?” เธอถาม

    “ตกลง” เขาตอบ เธอ

    กลืนน้ำลายลงคออีกครั้ง

    เธอ…จูบเขาได้จริงๆ เหรอ?

    แต่มันรู้สึกเหลือเชื่อจริงๆ

    “หลับตาก่อนสิ” ไป๋อี้อี้กล่าว ท้ายที่สุดแล้ว ดวงตาที่เปิดกว้างของเขาดูน่ากลัวเกินไป ทำให้เธอรู้สึกอายเล็กน้อยที่จะ “เสี่ยง”

    เมื่อได้ยินดังนั้น อู๋โม่เฉินก็หลับตาลงอย่างเชื่อฟัง

    ทันใดนั้น ไป๋อี้อี้ก็รู้สึกว่าแรงกดดันรอบตัวลดลงอย่าง

    เห็นได้ชัด เธอรู้มาตลอดว่าชอบอู๋โม่เฉิน และแม้แต่ในช่วงวัยรุ่น เธอก็ยังจินตนาการว่าการจูบเขาจะเป็นอย่างไร

    แต่… ตอนนั้นเธอไม่ได้ไร้ยางอายเท่าตอนนี้ เธอจึงไม่เคยขอให้เขาจูบเธอเลย

    ถ้าเธอถามเขาก่อนหน้านี้ เขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

    ไป๋อี้อี้ค่อยๆ ยกมือขึ้นแตะริมฝีปากของอู๋โม่เฉิน

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *